Biekorf. Jaargang 3

[p. 143]

Mingelmaren

MEIBOOM. - Waar er in Vlanderen nieuwe huishoudens met eersten mei komen, wordt er voor de deure een meiboom geplant. Op het einde van de maand wordt de boom geveild.

Over jaar lazen wij in de dagbladen: Op zondag 31en Mei, luisterlijke Meiboomveiling door de aloude gilde van O.L.V. op de wijk Briel, te Exaerde. De stoet zal gevormd worden aan de herberg der kinderen Taelboom, om 4 ure namiddag, waarna allerhande volkspelen zullen uitgevoerd worden onder weg en aan de aloude kapel. Tot slot Meiboomveilen.

Dat was misschien eene andere wijze van den mei te vieren. Te Brugge steekt de Meiboom boven den Halletoren zoolange als de H. Bloeddagen duren.

In vele parochien plant men nog den Meiboom, de jongelingen komen er rond dansen, men springt onder de Meikranzen en met den blijde Mei is het overal vreugde.

ONZE lieve Vrouwe Tertentee heet men den dag op den welken er naar 't Wijnendael capelleke gegaan wierd, over tien jaar meer als nu. 't Was zoo veel volk, zeggen ze, dat ze op malkaars tee'n torten; van daar tertentee.

HET Zweerd van Christoffel Colomb. - Het zweerd, dat Christoffel Colomb plechtig uit de scheede trok, om onder het vaandel van 't kruis, van de Nieuwe Wereld in den naam van zijnen God en zijne vorsten bezit te nemen, zal nu na vier honderd jaren wederom in Amerika toekomen. Robrecht Stritter, hoofdman van het duitsche berek aan den wederlandschen toogdag van Chicago, is belast met het aldaar te brengen. Dit zweerd behoort de oudheidverzameling van Salzburg toe, en deze laatste stad heeft het willen voor eenigen tijd aan de Amerikaanders leenen.

ALS er iets verteld wordt dat van iemand die in 't gezelschap is niet en dient gehoord te worden, dan zal men dikwijls hooren ‘zwijgt, 't zijn doorns in huis; 't zijn kraaien, 't zijn ratten in huis, op het dak; 't zijn latten aan 't huis, aan 't dak; 't zijn lanken in huis; 't is een paar schoe'n te vele in huis enz’. Hoe zegt men dat nog?

[p. 144]

GELUKWENSCH aan de eerwaarden Heer, Mijnheer ANSELMUS MINNE, PASTOOR, aan de Heer Franciscus Desmadryl, Burgemeester alsmede aan de Heeren Schepenen en regierders, toedies aan de Heer Ludovicus Vanderghote en Juffrouw Ludivica de Laux, Huisvrouw van dezelven Heer Desmadryl, bedienende het ambt van Peter en Meter, in de plegtige inwijding van hunne nieuwe Klok, benevens al andere Medeburgers, van de Gemeente Elverdinge, op den 31 November, van den jare

aLs eLVerDYnge In VoLLe VreUgD De kLok LIet gIeten!

(1825)

Hier volgt een lang gedicht na hetwelke de klokke spreekt:

‘Livinus is mijn Naam, wild naar mijn stemme hooren;

Als ik door mijn geklank u geven goed vermaan,

Smeekt en aanbid den Heer, en laat geen tijd verloren,

Opdat gij, naar uw dood den hemel in mag gaan,

Door Martinus Druot, Klokgieter, waard geprezen,

Kreeg ik tot Elverding mijn iegenwoordig wezen’.

geen kunstenaar, maar ijveraar!

Bovenstaande wierd ons meegedeeld door Jufvrouw Marie De Bo, zuster van zaliger Deken De Bo, wijleneer Pastor van Elverdinghe.

AL de kanten van Denterghem en elders, in 't zuiden, bestaat het gebruik van te Meiavonde den mei te steken op de huizen waar dat er huwbare dochters zijn. De verschillende meien die men tot dat werk uitkiest hebben hunne beteekenisse; zoo bedieden elk in 't zijne:

De doorntak, eene kwade, booze dochter;

de populierentak, eene die waait naar alle winden;

de elzentak, eene die te vele klapt;

de vliendertak, eene die van kwaden doene is;

de kerzelarentak, eene die met jan en alleman loopt;

de berken- of bilkentak, eene die brave en deugdzaam is.

ALS ze den eersten keer de nieuwe mane zien, zeggen sommige lieden: ‘God zij gedankt, 'k he' de nieuwe mane gezien,

voor 't zeer in mijn' tanden

en de' vijk in mijn' handen!’

En ze maken hun kruis.