Biekorf. Jaargang 2

[p. 270]

Mingelmaren

DIE eene blijfzame gedachtenisse begeren van zaliger Adolf Verriest, schepen van Kortrijk, enz., dat zij inschrijven, mits eenen fr., op zijne nagelatene zoo Fransche als Vlaamsche gedichten, liederen, aanspraken, enz. Men vereere den uitgever, Jooris Beyaert, in de Palfijnstrate te Kortrijk, of den drukker dezer, met eene postkaarte.

EEN leeraar van Grieksche en Vlaamsche taal- en dichtkunde bereidt eene uitgave van al de werken van zaliger onzen Westvlaamschen Dichter, D. Cracco, van Rousselaere. Alle verspreide gedichten (o.a. Homeros in 't vl.) en gedichtjes van den overledene, gedrukte of anderszins, mitsgaders alle berichten wegens zijne levensgeschiedenisse, zullen den bewerker dezer uitgave hoogst welkom zijn; zij kunnen gezonden worden naar Guido Gezelle, n^o 13, in de Handboogstrate, te Kortrijk.

‘WANT de voorzichtige bie, vergaderende honig uit de blommen, vliegt terstond daaraf; ende, verblijd wezende, keert wederom naar hare heimelijke stede, ende verborgt dat loozelijk in haren biekorf, opdat zij zoude hebben waarbij zij in den winter verborgentlijk zoude mogen leven. Want daarom verborgt zij de zoetigheid des reuks, opdat zij, buiten ledig over en weder vliegende, de vrucht haars arbeids niet en zoude verliezen.’

Uit Het hofken der roosen ende het dal der lelien. Ghemaeckt door den Eerweerdighen Heere H. Thomas Hamerken van Campen, Regulier der Orden van S. Augustijn. Nu over-gheset uyt het Latijn in onse Neder-landtsche tale door Heer Ian vanden Bossche, Priester der Cathedrale kercke van Antwerpen. T'Antwerpen, By Cornelis Verschueren, inde Cammerstrate in de Rape. 1623. Bl. 129.

ER is in Holland een werk verschenen, dat iedereen met recht toekent aan den schrijver van de Navolginge Christi, Heer Thomas Hamerken van Campen. Dat werk heet: Vita Christi, Meditationes.

The Caxton Review. Sept. 1891.

[p. 271]

IN Middelburg's handvestenkamer wordt een inventaris bewaard ‘van de goederen en juweelen, toebehoorende aan Onzer Vrouwegilde op de halle te Westmonstre, door de aftredende beleeders aan de nieuw benoemden overgegeven.’

Wij lezen daar onder andere: ‘A. In onser vrouwe choer ind. kken, een blauw fluweelen casufel met gouden koorden, om bij hoogtijden te gebruiken; groen fluweelen cappen, een missaal, een outaarbel, een wijwatervat, een vigilieboek, outaarkleeden, zijden gordijnen, enz. B. Opt huuskijn: twee kandelaars op het altaar, 40 platte pintkannen, 6 dozijn plateelen, 6 dozijn sausieren en 6 dozijn pottaetscotelen.’

‘Ind. kken’ zal in der kerken, in de kerke bedieden, maar, wat mogen die pottaetscotelen zijn? Bij het eerste zicht verstaan wij potatten, patatten, pataters; maar bemerkt wel dat het stuk hierboven dagteekent van den 19 November 1484, en dat men gemeenlijk verhaalt dat de pataters, ofte aardappelen, maar in het midden van de jaren 1500 van America naar Europa gebracht en wierden.

Er is in alle geval sprake van het mondspel, want nevens die pottaetscotelen, vinden wij sausieren, plateelen en pintkannen.

OVER jaar zijn al de reuzen van 't land naar Brussel gereisd, en hebben daar in eenen prachtigen stoet rond de hoofdstad gewandeld. Alsdan zeide men dat er te Brugge geen reuze bestaan en had. Wonderbaar genoeg! Of telt hij niet, die reuze Trevanus, die in 1666 in de H. Bloedprocessie ging? Hij heeft nochtans eene geheele geschiedenis in de Breidelstad. In 1670 trouwt hij zijne dochter Rosalie met eenen reuze uit Persenland genaamd Aureliaan. In 1686 toogt hij aan de Bruggelingen geheel zijne familie: Trevanus, Rosalia, met haren man Aureliaan, Majoraan en den jongen Grudius.

Brugge houdt aan oude gebruiken, waarom dus de reuzen niet wederom laten uitkomen?

DE toebakbereiders hadden voor patroon Sint Rochus; hunne diensten wierden verricht in Sinte Walburga, waar zij hunne zitbanken hadden (J. Gailliard. De ambachten en Neringen van Brugge).

Zouden de rookers dat weten, dat Sint Rochus hun patroon is?

[p. 272]

SINTE Digne, welke heilige mag dat zijn? - Wij lezen in den ‘Inventaris van het oud archief der stad Middelburg’ als volgt: N^o 1060. Anno 1516, 16 Augustus. Punten en artikelen, door burgemeester en schepenen van Middelburg verleend, aan het ambacht der biertappers.

Gilde van Sinte Digne. Inkomgeld. Jaargeld. Doodschuld. Zielmis op Sinte Digne outaar. De weduwe van een vrijen biertapper mag de nering voortzetten, tot zij hertrouwt enz.

Zou het Sinte Dympna zijn? En uit welke reden?

Register: Verbanden, accorden, submissiën, ordonnantiën 1499-1563. bl. 64.

SINTE Pieternelle had in vroegere tijden een capelleken tot Grindelwald, in 't Bernsch Bergland; en een op Sinte Beatenberg t/meere. Men beweert dat de bidplaatse tot Grindelwald reeds vóór 1050 bestond: trouwens men heeft uit de leze van 't kloksken, dat heden nog overblijft, dit willen halen: S. Petronnella, ora pro nobis; 1044. 't Gebouw is reeds lange door het inbermende Grindelwalsche neerijsbedde (unter Gletscher) meegevoerd geworden. Die zulke gevaervolle dammen overmoesten, plochten eerst een gebedeke te lezen.

Sinte Pieternelle wordt als patronesse genomen der Hoogalpstreken: heden nog ten dage dient men deze Heilige in Tyrolen en op de Furka, d.i. eene alpenrebbe tusschen 't Hoogland en den St-Gotthardsbonk (massif du St-Gotthard).

Eene cappelle stond ook op Sinte Beatenberg, tusschen Thun & Interlaken; nabij de sloepe (Beatenhöle) waar de heilige den hemel verdiend heeft.

B. De Waele

Spitalgasse 57 Bern.

ZALIGER Heer Doctor Vander Meersch, van Audenaerde, heeft in zijnen tijd, uit een deel oude liggers, 'k wee'nt- hoeveel stukken pergament geplooscht, die, in de jaren 1286-90, deel mieken van eenen grooten rijmboek, behoorende de Abdije van Eenhame. De rijmer van dien rijmboek was Martin van Torhout. Wie was Martin van Torhout? Zijn zijne werken uitgegeven? Waar zijn de blevelingen gevaren die D^r Vander Meersch gevonden heeft? Zijn ze herverloren gerocht? Wie weet er daar iets van?