Biekorf. Jaargang 2

Zijn eerste stap

ZONDER hulpe of steun van iemand,

langs des levens enge baan,

heeft ons zoontje dezen uchtend

zijnen eersten stap gedaan.

Zou hij vallen? Neen hij 'n viel niet,

maar hij stapte voort in 't gras,

stapte en ging en stond bij vader

die, verstrooid, den Biekorf las.

En hij keek en loech als zeid 'hij:

‘Vader, langs de wereldbaan,

'k heb alleen en zonder vallen

mijnen eersten stap gedaan!’

Ei! den eersten stap uws levens:

waar, mijn kind, leidt hij naartoe?

Zult gij langs de bane wandelen

van het ware en van het goê?

[p. 77]

 

Zult gij 't strijden niet ontvluchten

 

en de rots die wonden laat,

 

om den breeden weg te volgen

 

waar men over blommen gaat?

 

 

 

Ha! God spare u en beware u

 

van hetgeen de wereld biedt,

 

want zij geeft aan hare aanbidders

 

valschen schijn en anders niet;

 

 

 

Niets dat 't menschelijk hert kan laven

 

en zijn dorst naar 't eeuwig goed,

 

niets dat 't brandend zielezuchten

 

naar de waarheid ooit voldoet.

 

 

 

Stapt vooruit, en ziet niet omme,

 

stapt vooruit met mannenschreên;

 

ginder staat de levensbake en

 

't licht dat moet uw stappen leên.

J. Noterdaeme