Biekorf. Jaargang 2

Bonte Kraaie

BONTE kraaie, waar, och armen,
kunt gij, voor uw' taaie darmen,

voedsel vinden, worme of slek,

bij dit daaglijksch broodgebrek?

Eerde en water zijn gesloten,
overal ligt snee' gegoten;

en, 'k en zie geen mensch die ooit

kaf voor u of koorne strooit.

Gij en weet van schuur noch schelven,
van geen wort'len weg te delven;

en ge'n hebt geen spiere brood

bijgeleid, tot meerder nood.

Gij en grijpt, gelijk de gieren,
niet uw'eigen mededieren;

ook en heet uw' kerstenbrief

‘eier-’ - u, noch ‘kriekendief.’

Welk een' armoe komt, deswegen,
gij nu, binst de winter, tegen;

als, alom met snee' bezaaid,

veld en wee van honger kraait!

In die snee' zie 'k, allerstraten,
uw tweevoetig speur gelaten:

eet gij snee', of half vergaan,

laaft gij uwen dorst daaraan?

[p. 43]

behoeven te worden dat ook in ons heiteland ‘vaderlandsliefde en geestdrift zieltogen in de armen van het ongeloof,’ nee' ook yet in onze dagen end in de toekomst zullen dan de woorden bewaarheid worden, voor achttien eeuwen door den Romein Tacitus geschreven ‘Clarum inter Germanos Frisium nomen,’ d.i.: vernaamd onder de Germanen is de name der Friezen.

Hielshem, Zommermane 1890.

Jan van Wageningen thoe Dekama