Biekorf. Jaargang 1

Sinte Godelieve

OVER meer als drie eeuwen, ten jare 1577, verlieten de Godelieven hun klooster te Ghistel, en toch tot op vandage heeft de hofstede, de capelle die nog ter plaatse staat, den name bewaard van 't klooster, of 't Godelieve klooster.

Jammer is het dat alle oude geschriften nopens de stichtinge en de eerste eeuwen van 's kloosters bestaan verloren zijn.

De overleveringe alleene, reeds bij de oudste schrijvers aldus geboekt, meldt ons dat Bertholf uit zijn tweede

[p. 300]

huwelijk een blind geboren dochterken had; het kreeg het gezichte weder door Gods genade en door 't gebruik van 't water uit Sinte Godelievens putje.

Die dochter, na de bekeeringe van haren vader, zou de eerste abdesse geweest zijn van het Benedictiner klooster, gesticht in Bertholfs casteel.

Die abdij, zoo blijkt uit Mabillons jaarboeken der Benedictinen, stond onder het bestier der abten van Sint-Pieters van Oudenburg. De zelfste schrijver beweert dat die stichting gedaan wierd ten jare 1088; maar dit jaartal en kan hij niet goed doen; nochtans moet het klooster ontstaan zijn vóór het einde der jaren 1000.

Noch de schrijvers van Gallia Christiana, noch Sanderus in zijn Flandria Illustrata, noch Drogo in zijn Leven van Sinte Godelieve geven iets meer over de eerste eeuwen levens van dit klooster. Voor zijne latere geschiedenisse, deze is beschreven bij Eerw. Heer Vanhaecke, in zijn Leven van Sinte Godelieve, en in Vie de Sainte Godeliève, par l'abbé F.H. Lefebvre, Arras.

God zij gedankt, die blomme die sedert drie eeuwen ontrukt was aan den grond waarop zij groeide, wordt wederom in haar vaderland herplant, tot meerdere verheerlijking onzer dierbare Vlaamsche heilige.

Ter plaatse zelve waar eertijds Bertholfs casteel, en naderhand het klooster stond, bouwen de Eerw. Zusters Godelieven van Brugge een nieuw klooster, in gothischen bouwtrant naar teekeningen van edelen Heer Baron Bethune.

De capelle met choor in den Oosten, gelijk zij vroeger was, volgens de teekeningen van Sollerius, wordt gansch hersteld, en de nieuwe choor gebouwd ten deele op de grondvesten van den ouden, die bij 't delven wedergevonden zijn. 't Godelieveputje blijft toegankelijk voor het volk en voor de nonnen daar het rechts tusschen het kloosterslot en den buiten zal staan. De mote, waar nu 't kraaicapelleke op staat, wordt afgevoerd, en, op de zelfste plaatse die buiten den wal van 't oud casteel ligt, wordt er een bevallig nieuw capelleke gebouwd.

[p. 301]

Alzoo ook wordt die andere schoone gedenkenisse ‘het naaicapelleken’ hersteld.

Daar de ommegang rond de kerke niet meer en zal kunnen gedaan worden, uit hoofde van den kloosterbouw die er met den pand aanhoudt, komt er tusschen de kerke en 't kraaicapelleke een dompe, waarboven het beeld van de Heilige Godelieve zal staan. Zoo een dompe moet er ook gestaan hebben in 't oud klooster, misschien ook wel dienende om den ommegang rond te doen, daar bisschop Remigius Driutius, op V Idus Julii 1571, den zelfsten aflaat van 40 dagen verleent aan deze die de capelle bezoeken, het kraaicapelleke of imaginem Sanctoe Godelevae positam in abitu ejusdem monasterii.

Bij 't gedelf voor den nieuwen bouw blijkt klaar dat de nonnen begroeven in den choor en buiten langs den kerkemuur: de geraamten en schedels die gevonden wierden zijn allen, volgens getuigenisse der geneesheeren, van vrouwengeraamten; een zerksteen draagt nog duidelijk de woorden abdesse van...... Ghistel, en een andere die een driedubbel graf sloot, draagt het jaartal 1506.

Onze oude beêvaartplaatse krijgt dus haren lang vervlogen glans weder. Gaat er naartoe, Vlamingen, en daar zult gij het leven onzer dierbare Vlaamsche Heilige als 't ware voor uwe oogen kunnen aanschouwen.

Sinte Godelieve ter eere.

J. Fové