Biekorf. Jaargang 1

(1890)– [tijdschrift] Biekorf– rechtenstatus



Dat vinnig vlaamsche bloed! 1 GIJ, gildelieden, volgt de vane, voegt hert- en stemgeweld te gaar, en zingt den zang die, langs de bane, den stap verlichte, o mannenschaar!
Tusschenzang: Dat vinnig vlaamsche bloed, het kittelt ons ten strijde: vooruit dan, zijde en zijde, vooruit dan, voet en voet! Verwinninge ons verblijde: schept, Vlaming, vlaamschen moed!
2 De vijand acht ons land bedorven, en goed om, walsch en valsch getaald, te zijn verkankerd en verkorven; maar, bij den Vlaamschen Leeuw, hij faalt! Dat vinnig vlaamsche bloed...
3 De vijand spot met onze mannen, die, God en Kerk van ouds getrouw, ongeren in 't gareel zien spannen den vrijen hals van kind en vrouw. Dat vinnig vlaamsche bloed...

[pagina 299]
4 Hij heeft gefaald, ja, mis gerekend, 't zij wie, 't zij wat hij wezen mag, 't zij in wiens valschen naam hij sprekend, veracht den vlaamschen goedendag! Dat vinnig vlaamsche bloed...
5 Wij zijn bereid, in eere en vrede te leven vrij, naast elkendeen; maar wee den voet die, maar een schrede, misterden durft op onze teen. Dat vinnig vlaamsche bloed...
6 Zulk is ons Recht, zoo zal het blijven, zoo lange een stem onz' tonge roert, zoo lang één gildeman kan stijven den vrijen arm die 't wapen voert! Dat vinnig vlaamsche bloed... Te Kortrijk, op den 27sten in Hooimaand 1890. Guido Gezelle.