Biekorf. Jaargang 1

[Ydesbaldus van der Gracht]

IN den Jaerboek der Stad en oude Casselry van Kortrijk, verzameld uyt menigvuldige Auteurs en Handschriften. Tot Kortrijk, bij Louis Blanchet, Boekdrukker en boekverkooper in de Ley-straet, 1844, bl. 219, staat er te lezen als volgt, daar gelaten de oude spellinge: ‘De Abt van den Duine, Nicalaus, de kerke van de Abdie dit jaar voltrokken hebbende, heeft het lichaam van den weerdigen Abt Idesbaldus van der Gracht, laten ontgraven, om het in den nieuwen bouw te verplaatsen: men wierd met de openinge van het graf eenen zeer goeden geur geware, 't gene aanporde om de looden kiste te ontsluiten; en men bevond het lichaam, 't welke nooit gebalsemd geweest en hadde, nog teenemaal ongeschonden en buigzaam, zelfs ook de kleederen, niettegenstaande dat ten tijde der eerste begravinge, geleden 72 jaren, verscheidene stukken levende kalk tusschen het habijt en het vleesch gesteken hadden geweest. De Religieusen sneden een been uit den arm, om het als eene Reliquie te bewaren; en, de kiste weder toegesloten hebbende, heeft men ze andermaal met veel eerbiedigheid ter aarde besteld.’ Zaliger Heer Jacob Goethals, wien het uitgeven van den jaarboek met reden wordt toegekend, zet dit stuk onder het jaar 1239. Daar afgetrokken 72 jaren, blijft het jaar van 't overlijden en van de begravinge van Zaliger Heer Ysbout van der Gracht, 't jaar 1167, zoo 't Djake Goethals bevestigt op bl. 178. ‘Op den 18 April (1167)’ is de Zalige Idesbaldus van der Gracht in de Abdie van Duinen uit dit leven naar den hemel gereisd, in den ouderdom van 67 jaar en eenige maanden, het 24ste jaar zijnder professie en het 11ste van zijn Prelaatschap.’

[p. 236]

Het jaar 1237, dat op bl. 180, 1ste jaar, n^o 12 van Biekorf vermeld staat als het jaar van de eerste ontgravinge, zal dan waarschijnelijk misdrukt zijn voor 1239.

Waar zou het been gevaren zijn, dat de Kloosterlingen, zeggens den jaarboek, uit den arm sneden, om het als een heiligdom te bewaren? Rust het in den autaar van de kerke van 't groot Seminarie tot Brugge? Is het in 't jaar 1578 in de handen van de geuzen gevallen? Bleef het onder 't zand verloren, met de verwoeste Abdije? Of wat is er van geworden?

Het opendoen van de ‘steenen grafstede’ en van het ‘houten rijveken,’ ter Seminariekerke, zou, bij een ontleedkundig onderzoek, gedeeltelijk de antwoorde kunnen leveren op die vragen.

In het leven, mirakelen ende wonderlijcke vindinge van het heylig ende ongheschonden Lichaam van den S. Idesbaldus derden Abt van de vermaarde Abdije van Duynen... door den Eerw. Heer Nivardus Van Hove, Prior van de selve Abdije tot Brugge. Bij de Weduwe De Moor en Zoon, en is er van dit snijden van een been uit den arm hoegenaamd geen gewag gemaakt, noch bij de vindinge van 't jaar 1239, noch bij de andere.