Biekorf. Jaargang 1

Aan den achtbaren Heere J.-B. Hoste, wanneer hij, sedert 35 jaar Onderwijzer zijnde tot Oost-Roosbeke, van wege Zijne Hoogmogendheid den Koning der Belgen het eerekruis ontvangen hadde, en, van wege zijne Oud-leerlingen en Vrienden, met zijne beeltenisse besteken wierd.

HET is een schoone kunst, voorwaar,
des menschen beeld, getrouw en klaar

en levend haast, te malen

met anders geen gereedschap schier
als donker glas en dood papier

en schaarsche zonnestralen;

zoodat in oogen, in gelaat
gedacht, gevoel en wille staat

die gansch de ziel vertalen,

[p. 201]

 

dat 't beeld steeds ongeschonden blijft,

 

schoon tijd en lucht daarover drijft

 

en wrijft ja, zonder dralen!

 

En toch, dier kunst geheimenis,

 

sinds lange ontdekt, en valt gewis

 

niet moeilijk t' achterhalen:

 

want zonder veel vernuftigheid,

 

met weinig werk- en waakzaamheid

 

kan elk als kunstnaar pralen.

 

Maar in de ziele van het kind,

 

daar 't kwaad zoowel den weg toe vindt,

 

Gods eigen beeld bewaren;

 

't verstand vervolgend stap voor stap,

 

het beeld met deugd en wetenschap

 

omzetten en verklaren;

 

zoodat 's kinds zede en woord en werk

 

het Godweêrspieglend zielemerk

 

heel kenlijk openbaren,

 

en dat de wereld loos en boos

 

zijn tijd en lucht moet nutteloos

 

op 't beeld zien wrijvend varen; -

 

om daarvan 't diep geheim te raân,

 

moet herte en geest aan 't peeglen gaan

 

en zoeken lange jaren;

 

door sterk geloove zijn geleid

 

en, immer vol verduldigheid,

 

geen wakend werken sparen!

 

 

 

't En is dus zonder reden niet

 

dat U de Koning hulde biedt

 

en loont uw edel streven,

 

wanneer Gij zulk nen ruimen tijd

 

uw ambt, met wondre kunde en vlijt,

 

vervullend zijt gebleven;

 

dat Roosebeke uw werken roemt

 

en dankbaar uwen name noemt

 

op de eereblaân geschreven,

 

o Meester! dien uw groot getal

 

oud-leerelingen loven zal

[p. 202]

 

en minnen gansch hun leven:

 

om al de lessen en den raad,

 

zoo wijzelijk met woord en daad

 

in herte en geest gedreven;

 

om al de wetenschap en deugd,

 

daar ge in de ziele hunner jeugd

 

Gods beeld meê hebt omweven!

In Oostermaand, 1890.

Jan Craeynest