Biekorf. Jaargang 1

Oude rechtspleginge in Vlanderen

1^o ‘DEN 14 augusty 1578 wierdt voor het stadthuys (van Gent) gebracht eene groote muyte (kooie voor vogelen), om die zig zauden droncke drinken op de wachten, daerinne te stellene ter correctie.’

_**_*

2^o ‘Den 8 augusti 1584 was verboden binnen Gendt met eene trompette achter de stadt, dat men geene waefels, boeckwykoecken, daermen, noch hutsepot van honden die den hondeslaegher daeghelyckx sloech, niet meer en soude moghen ter marckt brengen ofte vercoopen op den kauter, die alsdoen de marckt was.’

Om dit verbod te verstaan, moet men opmerken dat er in acht maanden tijds, te Gent, luttel of geene levensmiddelen binnengekomen en waren. - Het is te begrijpen dat men den verkoop van darmen en hutsepot van honden verbood; doch waarom en mocht men geene wafels noch boekweitkoeken verkoopen?

_**_*

3^o ‘Lieven en Hanneken Braem filii Joos, interdictie ghedaen voortaen niet meer in 't begynhof St. Lyzabeth (binnen Ghendt) te frequenteren, spelen, bellen, werpene, noch eenighe derander petulantie ofte vuyligheden te bedrijven, stocxkens in de sloten aldaer niet meer te

[p. 125]

steken, noch de begynen te irriterene of te quellene, op correctie van schepenen ende openbaerlyck ghegeesselt te worden. Actum den 17 mey 1539.’

_**_*

4^o ‘Den here Prudhommeau voerderde (= voorderde) van de vrouw Bruune, de teruggaeve eener goude pistoél (stuk geld), die hy haer te wisselen hadde gegeven om daermet, veertien stuyvers, die hy vertierd hadt, te betaelen. Deze loochende niet het stuk geldts te hebben ontfanghen, maer hield staen hetzelfde te hebben weedergegheven... Waerop, en na dat beyde partyen respectivelick verscheyde eedten hadden ontloken, ziende dat de preuve der aenghehaelde feyten, onmogelykx iets was, zoe (= zoo) hebben wy geordonneerd, dat op staenden voet, het lot, daer oover zou beslissen. Diesvolghens hebben wy ons van officieweghe, voorzien van twee strooytjes ofte stokxkens, ende aen elke van partyen bevolen, een van diere te trecken; ende omme te konnen weten, wie dat er van beyde de voorkansse hadde, soo hebben wy een stuck geldts opgesmijt ende door eenen onser bedienden, voor den eysscher, daar van, den eenen of den anderen kant doen peynzen, dewelcke het hoofdt gepeinst hebbende, en in tegendeel het kruys zich hebbende vertoond, hebbe wy de ghedaegde, de eerste laeten trecken een der voorseyde strooytjes, die wy, met den voorsten vingher en den duym soodaenig hebbe gesloten, dat er niets als de opperste toppen van uytstaken met verclaring aen beyde de partyen, dat wie van hun het lankste aentrof, het prosses zoude hebben gewonnen. Daer dus vrouwe Bruune getroffene hadde dat lanckste, WY, de oerdeeling diere saecke, aen de godelike voorsienigheit overlaetende, hebben de ghedaegde ghestelt buyten prosses ende costen.’

‘Alsoe gedaen door ons Petrus Saturnus Houlyer, raetshere des conincks, presidens regter ordinaris, civiel crimineel assesseur voor Z.M. by het Conincklyke Gerecht van Melle den 24 septembris 1644.’

O.V. Sch.