Mingelmaren
EEN boer had naar 's Gravenhage geweest, om er zijn koetje te verkoopen. De 's Gravenhagers wisten 't zoo fijn te spinnen, dat hij zonder koe en zonder geld naar huis kwam: 't gerecht was er tusschen gekomen, met Griffier, Procureur, Advocaten, enz., en 't boertje ging zeer mismoedig zijnder wegen, nu zijne ijdele beurze, nu zijnen koeiloozen band beziende en zeggende:
Je hebt eenen Plukkedeur,
de een met de beurse deur
de andere met 't koetje gaat.
TISTE de Wale, waarvan ik u nog verteld hebbe, te weten hoe dat hij nen haze schoot, wierd ne keer gezonden naar de naaste hofstêe, Pietje Tallieu'ns was 't, geloove ik, om een zeefde: immers de boerinne moeste koeken bakken.
Tiste ging er wel gezind naartoe, naar Pietje Taillieu'ns, peizende langs zijnen weg op die koeken. Maar, al gaan en al peizen, dat water in z' ne' mond kwam, vergeet hij mij niet den name van 't gone dat hij moest gaan vragen?
Hij en kost het in zijn hoofd niet krijgen.
En weet je wat dat hij zei, als hij tot Pietje Taillieu'ns over d'halve deure leunde, die open stond: ‘Ik kom te vrag’ zei Tiste, ‘enne romdedomdom, late volle de blom en houde de gruze!
EEN jong manneken hadde in schole geleerd hoevele en welke geschenken de drie koningen naar Bethlehem meêgebracht hadden, om het heilig kind Jesus te vereeren. Als Jantje thuis kwam ondervroeg Vader den jongen geleerde, over tafel, wegens de lesse van 's morgens: ‘Hoeveel geschenken hadden de drie koningen meê, vriendtje?’ - ‘Drie, Vader.’ - ‘Welk was 't eerste?’ - ‘'t Eerste was goud, Vader.’ ‘En 't tweede?’ - ‘Wierook, Vader.’ ‘En 't derde?’ - ‘'t Derde...’ (na wat haperinge)... ‘bakkerskolen.’
De inschrijvers van buiten het land, gelieven ons 5 frank en 10 centimen te doen geworden, als bedrag hunner inschrijvinge.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd