Voor al de huisgenoten van Sint Amands ware dat enkel woord genoeg om den man, die onder dien name gekend en bemind was, voor hunnen geest te doen verschijnen. Ten dienste van anderen zij daarbij gezeid dat David van Woumen van geboorte was, dat men hem tot Woumen, de zeldzame keeren dat hij uitging, geern hoorde spreken van zijn Collegie; dat Davids meeste geluk was een kort tijdeken afgelost te zijn, om den jaarlijkschen eerepenning en den eersten prijs te zien deelen, in zijn Collegie; dat hij op het vijf-en-twintigste verjaren van Mijnheer Verschaeve, in Sint Amands, ter maaltijd verscheen, ook verjaarde, besteken en beschonken wierd van leerlingen en meesters; en...
Eilaas jammer is 't dat David eindelijk eenen bezoeker binnengelaten heeft dien hij verwachtende was, ja, maar nog zoo vroeg niet. Hij heeft zijn sleuters neêregeleid en hij is den hoogen deurwaker des hemels een bermhertig onthaal gaan vragen, in 't hoogere en betere Vaderland!
Sint Eloy's schoone kerke in Overleye was vol, den dag van Davids uitveert: de Heeren van Sint Amands waren daar, met al hunne leerlingen; en daar wierd, onder 't offeren, de lof meêgedeeld van den overledene, in de gedaante van 't volgende keurig dichtselken dat eerw. Heer C. Bruloot, Leeraar in Sint Amand's, gemaakt hadde: