Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .iij.:.

1

ENde hi seide tot mi. Des menschen sone wattu vindes dat eet Eet desen boec: ende ganc ende spreke tot den kinderen van israhel.

2

Ende ic ondede minen mont: ende hi spisede mi mit dyen boec.

3

Ende hi seide tot mi. Des menschen sone dijn buuc sallen eten. ende dijne binnenste sullen geuolt worden mit desen boec dien ic di gheue. Ende ic at dien boec: ende hi wort in mijnen

[p. *516]

mont suete als honich.

4

Ende hi seide tot mi. Des menschen sone ganc tot den huse van israhel: ende du sultste mine woerden tot hem spreken.

5

Want du en werdes niet ghesent totten volke van dieper redenen ende van onbekender tonghen: welker redene du niet en sultste moghen horen.

6

Ende wortstu tot dien ghesent: si souden di horen.

7

Mer die huyse van israhel en willen di niet horen: want si en willen mi niet horen Want alle dat huys van israhel is van stiuen voerhouede ende van harder herten.

8

Sich ic heb dijn aensicht ghegheuen starckere dan haer aensichten: ende dijn voerhoeft herdere dan haer voerhoefden:

9

ic hebbe dijn aensicht ghegeuen als een adamant ende enen steen. En ontsichse niet noch en vrese di niet van haren aensichte: want het is een veronwaerdende huys

10

Ende hi seide tot mi. Des menschen sone: alle mijne redenen dien ic tot di spreken sal neem aen in dijn herte. ende hoerse mit dijnen oren:

11

ende ganc in totter oueruoeringhe totten kinderen van dijnen volke: ende du sultste tot hem spreken ende segghen hem. Dit seit die here god. of sijt machschien horen willen ende rusten

12

Ende die gheest nam mi op: ende ic hoerde achter mi dat gheluyt eenre groter beroeringhen die seide. Ghebenedijt si des heren glorie van sijnre stat:

13

ende ic hoerde dat gheluyt vander dieren vloghelen dien si sloghen den enen vlogel aen den anderen: ende dat geluyt vanden raderen dien die dieren volgheden. ende dat gheluyt eenre groter beroeringhen

14

Ende den gheest hief mi oec op ende nam mi mit hem: ende ic ghinc wech drouende in die onwaerdicheit mijns gheestes. Want des heren hant was mit mij gestarckende mi.

15

Ende ic quam ter oueruoeringen te enen oppere van nyewen vruchten: tot die die woenden neuen die riuier chobar: ende ic sat. daer die saten: ende ic bleef daer seuen daghen drouende in die middewaert van hem luden.

16

Ende doe seuen daghen om leden waren: so wort des heren woert tot mi ghedaen ende hi seide.

17

Des menschen sone: ic hebbe di tot enen wachter ghegeuen den huyse van israhel: ende du sultste dat woert horen van minen monde: ende du sultste hem boetscappen wt mi.

18

Ist dat ic tot den quaden onghenadighen segge du sultste die doot steruen. ende en seitstuut hem niet ende en spreecstuut hem niet dat hi bekeert worde van sinen quaden weghe dat hi leuen moghe: so sal die quade onghenadighe steruen in sijne quetheit: mer ic sal sijn bluet eysschen van dijnre hant.

19

Mer ist dattu den quaden menschen seitste. ende hi niet bekeert en worde van sijnre ongenadigher quaetheit ende van sijnen quaden weghe: hi sal in sijnre quaetheit steruen: mer du hebste dijn ziele verlost.

20

Mer ist oec dat die gherechtige hem keert van sijnre gherechticheit. ende ongherechticheit doet: so sal ic een verbelghen voer hem setten. Hi sal steruen: want du en seides hem niet. In sijn sonden sal hi steruen: ende sijn gherechticheden die hi ghedaen heeft en sullen in gene gedencken wesen: mer sijn bluet sal ic eysschen van dijnre hant.

21

Ende ist dat-

[p. *517]

tu den gherechtighen boetscapste. dat die gherechtighe niet en sondighe: ende en sondicht hi niet: leuende sal hi leuen want du seitstet hem Ende du hebtste dijn ziele verlost.

22

Ende des heren hant wort op mi ghedaen: ende hi seide mi. Stant op ende ganc wt opt velt: ende daer sal ic mit di spreken.

23

Ende ic stont op ende ghinc opt velt: ende siet daer stont des heren glorie. als die glorie dien ic sach neu en die riuiere chobar: ende ic viele in mijn aensicht.

24

Ende een geest quam in mi. ende settede mi op mijn voeten: ende hi sprac tot mi: ende seide tot mi. Ganc in: ende besluyte di in midden dijn huys

25

Ende du des menschen sone. sich. op di sijn ghegheuen banden. ende si sullen di daer mede binden: ende du en sultste niet wt gaen in die middewaert van hem luden:

26

ende ic sal dijn tonge doen cleuen bouen aen dinen mont ende du sultste stom wesen. ende niet als een berispende man Want het is een veronwaerdende huys

27

Ende als ic te di spreken sal. so sal ic dinen mont op doen: ende du sultste tot hem seggen. Dit seit die here god. Die hoert die hore: ende die rust hi ruste: want het is een veronwaerdende huys