Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

(2008)–Anoniem Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)– rechtenstatus



[6]
1 OM die sonden die gi gesondicht hebt voer god: suldi worden ofgeleit in babilonien geuanghen van nabuchodonosor den coninc van babiloen.
2 Daer om als ghi inghegaen sijt in babilonien. suldi daer sijn veel iaren ende langhe tijt. hent tot seuen gheboerten: mer daer na sal ic v wtleiden van daer mit vreden.
3 Mer nv suldi sien dat sullen worden ghedraghen in babilonien op die scouderen gouden ende silueren ende stenen ende houten afgoden:
[pagina *510]
thonende anxt den volcke.
4 Hier om siet dat ghi oec niet ghelijc en wort den vreemden wercken ende ontsiet: ende die anxt v niet vange in hem.
5 Hier om als ghi die scaer siet van achter ende van voer biddende. segt in uwen herten. Heer du moetste worden aengebeedt.
6 Mer mijn enghel is mit v Mer ic sal v zielen eysschen.
7 want hoer houten verciert van den smit die oec vergult ende versiluert. sijn valsch: ende moghen niet spreken.
8 Ende als eenre maecht die vrijt hoer vercieringhe. also sijn si gesmeet van goude.
9 Voerwaer haer goden hebben gouden cronen op haer hofden. ende die priesteren nemen van hem goudt ende siluer ende gheuent wt voer hem seluen.
10 Ende si gheuen oec van dien ende vercieren die vrouwen die inden bordelen sitten. ende als si dat weder ghenomen hebben vanden lichten wijuen vercieren si haer goden.
11 Mer dese en worden niet verlost vanden ruest: ende van die motte.
12 Mer als si gedect sijn mit een purper cleet wisschen si hoer aensichten. om den stof des huys dat veel is onder hem.
13 Hi heeft enen conicliken staf als een mensche die rechter is des lants: welc die gheen die in hem sondighen niet en dodet.
14 Ende hi heeft oec in die hant een zwaert ende een bijl. mer hem seluen en verlost hi niet vanden strijt: ende vanden moerdenaren. Waer om sij v openbaer. dat si gheen goden en sijn
15 Hier om en wiltse niet ontsien. Want als een vat des menschen gebroken: wort onnut. alsoe danich sijn oeck haer goden.
16 Als si gheset sijn inden huse hoer oghen sijn vol vanden stof der voeten die daer ingaen.
17 Ende als yemant die den coninc vertornt heeft. die doren ghesloten sijn: of als een dode ghebrocht totten graue. also bescermen die priesteren die doren mit sloten. op dat sij niet beroeft en worden vanden dieuen
18 Si ontsteken hem lichten ende die vele. van welcken si gheen en moghen sien Mer si sijn als balcken inden huyse.
19 Ende hoer herten knaghen die serpenten die vander aerden sijn. wanneer sijse eten ende hoer cleet ende si niet en voelen.
20 Swart worden haer aensichten vanden roec. die inden huyse wort.
21 Op haer lichaem ende op haer hoeft vliegen die nachtrauen ende swaluwen ende voghelen ende oec des ghelijcs die catten.
22 Daer om suldi weten want niet en sijnt goden. Hier om en wiltste niet ontsien.
23 Eude dat gout dat si hebben is tot vercierige. ende ten sij sake dat niemant afwissche den ruest si en sullen niet blincken. Want doe si ghegoten worden en voelden si niet
24 si sijn ghecocht om ghelt daer geen leuen in en is noch in hem.
25 Si worden gedragen sonder voeten inden scouderen: tonende den menschen hoer snoetheit. Confuus moeten si oec worden diese eren
26 Daer om ist sake dat si vallen op der aerden: van hem seluen en moghen sij niet opstaen. Noch als hem yemant oprecht en mach niet staen bi hem seluen. mer als den doden worden hem die scouderen bi gheset.
27 Hoer offerhande vercopen hoer priesteren. ende misbrukense: ende des gelijcs hoer wiuen
[pagina *511]
plucken of dat gout ende nyet en deelen den zieken noch den armen van horen offerhanden.
28 Die vruchtbaer vrouwen ende die besmette sullense aentasten. hier om wetet van desen want gheen goden en sijn. en wiltse niet vresen.
29 Want waer van heten si goden? Want die wiuen bisetten den silueren goden ende gouden ende houten
30 ende in horen huysen priesteren die sitten hebbende ghesneden rocken ende hoefden ende baert ghescoren welker hoefden bloet sijn.
31 Mer si briesschen roepende teghen haer goden als in een auontmael des doden.
32 Hoer clederen afnemen die priesteren ende cleden daer mede hoer wijuen ende sonen.
33 Ende ist sake dat sij yet quaets van yemant liden of goeds: si en moghen niet weder gheuen. noch coninc setten noch ofsetten.
34 Noch des ghelijcs si en mogen niet geuen rijcdom: noch quaet weder geuen. Ist sake dat hem yemant wat loeft ende niet en gheeft. si en eysschen dat niet.
35 Si en verlossen den mensche niet vanden doot. noch en verlossen den crancken niet vanden starcker
36 Si en maken den blinden niet siende noch en verlossen den mensche niet van sijnre noet.
37 Si en sullen niet ontfermen der weduwen: noch guet doen den weesen.
38 Haer goden sijn ghelijc den stenen vanden berghe. houten ende stenen gouden ende silueren: mer wiese eren. sullen bescaemt worden.
39 Hier om hoe ist dan te vermoeden of te segghen dat si goden sijn.?
40 Want doe die van caldeen noch niet en eerden die afgoden mer versmaden. welc doen si hoerden den stommen niet moghen spaeken. brochten si hem tot bel. biddende van hem dat hi spreken mochte:
41 recht of si voelden daer gheen voelen in en is. Ende wanneer si dit sullen verstaen. sullen sijse laten. Want hoer goden en hebben gheen voelen.
42 Mer die wijuen ghebonden mit banden sitten inden weghen. ontstekende twigen van olijuen.
43 Ende als enich van hem ofghetoghen van yemant voerbi gaende ghescoffiert was verwijt si hore naeste dat si niet werdich en was als si. noch hoer bant en is niet ghescoert.
44 Mer alle die dinghen die hem gheschien sijn valsch Hoe ist dan te vermoeden of te segghen dat si goden sijn?
45 Si sijn ghemaect van den smeden ende goutsmeden. Si en sullen niet anders wesen dan dat die priesteren willen.
46 Die goutsmeden oec diese maken. en sijn niet van veel tijts. Moghen dan die van hem ghemaect sijn goden sijn?
47 Si hebben ghelaten den genen die na comen: valsheit ende lachter.
48 Want als hem strijt opcoemt ende ander quade dencken. die priesteren waer si hem seluen huden sullen mitten goden.
49 hoe sullen si dan voelen dat si goden sijn die noch vanden strijt hem verlossen noch vanden quaden wt nemen?
50 Want na dien dat si houten sijn ende vergult ende versiluert sal na geweten worden. want si valsch sijn van allen volken ende coninghen. welc gheopenbaert sijn. want niet en sijn goden. mer wercken der menschen handen. ende gheen werc gods en is mit hem.
51 Hier om wt desen is bekent dat gheen goden en sijn. mer werken
[pagina *512]
der menschen handen ende gheen werc gods en is in hem.
52 Si en verwecken den landen ghenen coninc. Noch en sullen den menschen gheuen reghen.
53 Si en sullen gheen recht onder sceyden noch die landen verlossen van onrecht. want si niet en mogen als die krayen int middel des hemels ende der aerden.
54 Want alst vier valt int huys der houten goden ende silueren ende gouden. hoer priesteren sullen vlien ende werden verlost. mer si sullen als balken int midden werden verbrant.
55 Si en sullen niet wederstaen den coninc ende den strijt. Hoe ist dan te vermoeden of te verstaen dattet goden sijn?
56 Si en sullen hem seluen niet verlossen vanden dieuen ende moerdenaren die houten goden ende stenen ende vergult ende versiluert want die quade menschen sijn starcker dan si.
57 Gout ende siluer ende cleet daer si mede gedect sijn sullen si hem afnemen ende sullen wech gaen: mer si en sullen hem seluen niet helpen.
58 Hier om ist beter te sijn een coninc die thoent sijn macht of een nvt vat inden huyse. in welcken verblijden sal die dat besit. dan valsche goden of een doer inden huyse die bewaert die sijn in vreden: dan valsche goden..
59 Die sonne ende die mane ende die sterren want si schijnende sijn ende wtghesent tot nutticheden sijn onderdanich.
60 ende des ghelijcs die blixem als hi openbaert. is doer schinich. Ende oec die wint waeyt in allen landen.
61 ende die wolcken want hem gheboden is van god doer te wanderen alle de werelt: volbrenghen dat hem gheboden is.
62 Oeck vier dat gesent is van bouen om te barnen. berghen ende bosschen: doet dat hem gheboden is. Mer dese en sijn niet ghelijc een van dien noch in schoenheden. noch in crachten.
63 Daer om en ist niet te vermoeden noch te segghen. dat si goden sijn. want si niet moghen recht oerdelen: noch doen den menschen
64 Hier om wetet dattet gheen goden en sijn ende daer om en wiltse niet ontsien.
65 Want si en sullen den coninghen niet vermaledien. noch ghebenedien.
66 Want si en thonen den volcke gheen teyken inden hemel: noch en sullen schijnen als die sonne. noch verlichten als die mane.
67 Die beesten sijn beter dan sij die moghen vlyen ondert dac ende baten hem seluen.
68 Hier om in gheenre manieren en ist ons openbaer. dattet goden sijn: daer om en wiltse niet ontsien.
69 Want als een moloc in enen cuwoerden hof niet en bewaert: alsoe sijn hoer houten goden ende silueren ende vergulden.
70 Ende als een witte doerne inden hof. op welc alle voghel sit. Ende enen doden geworpen in duysternissen: sijn ghelijc hoer houten goden ende vergult ende versiluert.
71 Vanden purper ende van die wormen die daer op motten: suldi weten dat si niet en sijn goden. Si sullen oec ten laetsten worden ghegheten: ende lachter sal wesen in den lande.
72 Beter is een rechruaerdich mensche die gheen afgoden en heeft: want hi sal verre sijn van lachter.
§ Hier gaet wt dat boec van baruch.

Vorige Volgende

[6]

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

67

68

69

70

71

72