Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .iiij.

1

DIt is dat boec der gheboden gods: ende die wet die is inder ewicheit. Alle die dese wet houden sullen comen tot dat leueu: ende diese achterlaten sullen comen inden doden.

2

Wort bekeert iacob ende neemt dese wet an: wandelt doer den wech tot haren schijnsel ieghen haer licht.

3

Wilt niet gheuen enen anderen dijn glorie: ende dijn werdicheit enen vreemden volke.

4

O israhel wi sijn heylich. want ons sijn openbaert die dinghen die god behaghen.

5

O volc gods weest guedmoedich: ghedachtich israhels.

6

Gi sijt veococht der heydenen niet tot uwer verderfnisse: mer

7

want ghi den here verwect hebt tot toerne sidi ouer geleuert uwen vianden: want ghi hebt toernich ghemaect den ewighen god

[p. *508]

die v ghemact heeft: offerende den duuelen ende niet god.

8

Want ghi hebt vergheten den ghenen die v geuoet heeft ende hebt bedroeft v voester iherusalem

9

Want si heeft ghesien den toerne comende v van god: ende heeft geseit Hoert ghi steden syon. God heeft mi toe geleit grote screyinghe.

10

Want ic heb gesien die gheuangenisse mijns volcs mijnre sonen ende mijnre dochteren: welke die ewighe op hem gebrocht heeft

11

Want ic hebse gheuoet mit vrolicheit: mer ic hebse gelaten mit screyen ende mit droeffenisse.

12

Niemant en moet verblijden op mi weduwe ende mistroest ic bin achter ghelaten van vele menschen om die sonden mijnre sonen: want si sijn geweken vander wet gods.

13

Mer si en hebben niet gheweten sijn rechtuaerdicheden: ende en hebben niet ghewandelt doer die weghen der gheboden gods: noch en sijn niet inghegaen mit rechtuaerdicheit doer die weghen sijnre waerheit.

14

Laet comen die ghebueren syon: ende gedencken die geuanghenisse mijnre sonen ende dochteren: welcke die ewighe op hem ghebrocht heeft.

15

Want hi heeft toegeleit op hem een wolc van verre: een oneerbaer volc ende van een ander tale die niet ontsien en hebben den ouden. noch ontfermt hebben der kinderen.

16

Ende hebben afgeleit die gheminden des weduwes: ende hebben die enighe mistroestich ghemaect van haer sonen.

17

Mer wat mach ic v helpen?

18

Want die gene die op v geleit heeft dese quaden: die sal v verlossen vanden handen uwer vianden

19

Wandelt sonen wandelt: want ic bin achter ghelaten alleen.

20

Ic heb wtghedaen dat cleet des vreden: ende heb aen ghedaen een sacke des gebedens: ende sal roepen tot den ouersten van mijnen daghen.

21

Weest guetmoedich soenen: roept tot den here ende hi sal v verlossen van die hant der princen der vianden.

22

Want ic heb gehoept int ewich v salicheit. ende mi is gecomen blijscap vanden heylighe op bermherticheit want v sal comen vanden ewighe v ghesondmaker.

23

Want ic heb v wt gesent mit droefheit. ende screyen: mer god sal v mi weder leiden mit blijscappe ende vrolicheit inder ewicheit.

24

Want ghelijc als die gebueren van syon hebben ghesien v gheuanghenisse van god also sullen si v sien in snelheit v salicheit in god: welc op v comen sal mit groter eeren ende ewich gheschijn.

25

Sonen lijd lijdsaemelijc den toerne die op v ghecomen is: want dijn viant heeft dij veruolcht: mer du sultste haestelijc sien sijn verderfenisse: ende du sultste climmen op sijnen nacke.

26

Mijn tedere kinderen hebben ghewandelt scarpe weghen: want si sijn geleit als een scaer ghenomen vanden vianden.

27

Weest guetmoedich sonen: ende roept tot den here. Want v ghedachtenisse sal wesen van hem die v leit.

28

Want als v sin gheweest heeft dat gi dwaelde van god: thien werf meer suldi hem smeken als gi v weder bekeert tot hem.

29

Want die ghene die op v gheleit heeft quade dinghen. die sal v weder bringhen ewighe vrolicheit.

30

Iherusalem weest

[p. *509]

guetmoedich. Want die gene vermaent hi: die di ghenoemt heeft.

31

Die scadende diedi gequelt hebben sullen di onderdanich wesen: ende die verblijt hebben in dijnen val sullen worden ghepijnicht

32

Die steden den welcken v sonen ghedient hebben sullen ghepijnit worden. ende die stede die ghenomen heeft dijn sonen.

33

Want als si verblijt is in dijnen val ende vervroecht in mijn misval alsoe sal si bedroeft worden in hare verderffenisse.

34

Ende die verblidinghe haere menichfoudicheit sal worden afgesneden: ende haer bliscap sal wesen in droeffenisse.

35

Want vyer sal comen haer vanden ewighe in langhen daghen: ende sal worden bewoent vanden duuelen in veelheit des tijts.

36

Siet om iherusalem tot den oesten: ende siet die vrolicheit die di coemt van god.

37

SIet dijn sonen comen: welke du ghelaten hebste verstroeyt. comen vergadert vanden oesten tot den westen in dat woert des heylichs verblijdende in die ere gods.