Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .iiij.

1

ISt dattu wederkeerst tot mij israhel seit die here: so worde te mi bekeert. Ist dattu wech does van mijnen aensichte dijn verbolgenscape daer du mi mede verbelghes: so en sultstu niet beruert worden.

2

Ende du sultste zweren leeft die here inder waerheit ende in vonnesse ende in gherechticheden. Ende alle heyden sullen hem ghebenedien ende sullen hem louen.

3

Want dit seit die here den man van iuda ende den ghenen die in ihernsalem woent. Vernyewet v nyewe lant: ende en willet niet saeyen op die doernen.

4

Wert den here besneden: ende doet wech dat ouerdecsel van uwen herten ghi manne van iuda ende die in iherusalem woent. dat machschien mine onwaertscap niet wt en come als vyer ende dattet ontsteken werde: ende dat nyemant en sij diet blusschen moghe om die quaetheit uwer ghepense.

5

Boetscapt in iuda: ende doet horen in iherusalem. Spreect ende trompt mitter trompen in dat lant: roept starckelijc ende segt. Wort vergadert ende gae wij inden ghemuerden steden:

6

heft op een teyken in syon. Wort starc ende en wilt niet staen: want ic brenghe toe een quaet van noerden ende groot vernederen.

7

Die libaert is vpcomen van sijnen neste: ende der heydenre rouere heuet hem op geheuen. Hi is wtcomen van sijnre stat: om dijn lant te legghen in wildernissen. Dine steden sullen worden ghewoest: ende blijuen sonder enighen inwoenre.

8

Hier op gort v toe mit haren clederen. ende weent ende huylt: want die gramscap van des heren toerne en is van v niet afghekeert.

9

Ende het sal sijn

[p. *419]

in dien daghe seit die here. sal des conincs herte verderuen ende der princen herte: ende die priesteren sullen verwondert worden: ende die propheten sullen ter neder gheslaghen worden.

10

Ende ic seide. Acch. ach. ach. here god. Heefstu dan niet dit volc bedroghen ende iherusalem segghende: v sal paeys wesen? Ende sich dat zwaert is comen totter zielen.

11

In dien tide salmen desen volc segghen in iherusalem. Een barnenden wint is inden weghen die inder wildernissen sijn: der dochter weghe van mijnen volke en sijn niet omme te purgeerne ofte omme te wannen of te suueren.

12

Wt desen sal mi comen een volle geest Ende nv icke: mer ic sal mijn oerdele mit hem spreken.

13

Sich hi sal opvaren als een wolke: ende als een tempeest is sijn waghen. Sijn paerden sijn snelre dan die aern. Wee ons. want wij sijn ghewoest.

14

Iherusalem dwae dijn herte van malicien. dattu behouden werden moghes. Hoe langhe sullen in di blijuen quade ghepensen?

15

Want die stemme is eens gheboetscapt van dan ende die cond maket den afgod van effrayms berghe.

16

Segghet die heydenen. Siet het is ghehoert in iherusalem. dat die wachters sijn comen van verren lande: dat sij gheuen sullen haer gheluyt op die steden van iuda.

17

Sij sijn geworden op iherusalem als wachters van ackers al omme ende omme: want sij heeft mi ter gramscap gheporret seit die here.

18

Dijne weghen ende dijn gepensen hebben di dese dinghen ghedaen Dit is dijne malicie want si is bitter want si heeft dijn hert ghetast.

19

Mijn buyck mijn buyck heeft wee: die sinne mijnre herte die sijn verstoert in mij. Ic en sal niet zwighen: want mijne ziele heeft gehoert den geluut vander trompen: dat gheroep vanden stride.

20

Rouwe is gheroepen op rouwe: ende al dat lant is ghewoest. Haestelijc sijn ghewoest mijne woninghen: haestelijc mijne velle.

21

Hoe langhe sal ic sien die gene die vlien: ende horen den geluyt der trompen?

22

Want mijn sotte volc en bekende mij niet: het sijn sotte kinder. ende verwoet van herten. Si sijn wijs om quaet te doen: want si en consten niet wel doen.

23

Ic aensach dat lant ende siet het was ydel. ende te nyete: ende die hemelen: ende daer en was geen licht in hem

24

Ic sach die bergen ende si werden beruert ende alle houelen ende si worden verstoert.

25

Ic sach. ende sich ne gheen mensche en was: ende alle dat geuogelt des hemels voer wech.

26

Ic aensach ende sich dat pleyne drachtich lant was wildernisse: ende ghelaten: ende alle sijne poorten waren ghedestrueert vanden aensichte vandes heren toerne ende van sijnre gramscap.

27

Want dit seit die here. Al dat lant sal woest wesen: mer nochtan en sal ict niet doen dat volle verderuen.

28

Daer of die aerde sal wenen: ende die hemelen van bouen sullen droue sijn: om dat ict ghesproken hebbe. Ic hebt ghepenst ende en is mi niet berouwen: noch ic en binre niet af gekeert.

29

Elke stede vliede van des gheredens stemme ende die dat ghescutte scoet Si ghingen nauwe holen: ende clommen op die steenroetsen

[p. *420]

Alle die poorten worden ghelaten: ende ne gheen mensche en woenter in:

30

ende alstu ghewoest sultste sijn wat sultstu doen? Als du ghecleet sultste worden mit roden clederen: als du verciert sultste sijn mit eenre guldenre hexsele. als du dijnen oghen bestriken sultste mit blanckette: soe sultstu te vergheues di behaghel maken. Dine minnaren hebben di veronwaert: sij sullen dijne ziele soken.

31

Want ic hebbe gehoert een stemme als eens wijfs die in arbeyde leit: die pijnen als eens wijfs die een kint baert. Der dochter van syons stemme is onder die ghene die steruen ende die hare hande wt steken. Wee mij: want mijn ziel is onmachtich geworden om die ghene die verslaghen sijn.