Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capit .lviij.

1

ROept. en hout niet op: als ene trompe heffe op dijne stemme. ende boetscapt mijnen volke hare misdade: ende iacobs huyse haer sonden.

2

Want van daghe te daghe soeken si mij ende sij willen mine weghen weten: als volc dat gherechticheit oec ghedaen heeft: ende dat sijns gods vonnisse ghedaen heeft ende niet ghelaten en heeft. Si bidden mi vonnissen der gherechticheit: ende si willen gode genaken.

3

Waer om hebben wi gheuast ende du en aensaghes niet: ende hebben onse zielen veroetmoedicht ende du en wistes niet. Siet in daghen uwes vastens soe vint nwen wille: ende alle die v sculdich sijn maendi.

4

Siet ten stride ende ten schilde vast ghi: ende hi slaet nydelijc mitter vuyst: En wilt niet vasten also ghi tot desen daghe toe ghedaen hebt: dat uwen roep ghehoert worde inden hoghen.

5

Ende ist aldustane vasten niet dat ic vercoren hebbe: dat een mensche alden dach dore quelt zine ziele En ist niet om te draeyen sijn hoeft als enen ring: ende den sac ende die assche te stroeyen? En hiet ic dit niet vasten: ende den bequameliken dach den here?

6

En is dit niet bet dat vasten dat ic vercoren hebbe? Ontbinde die verbandinghen der onghenadicheit: ontbinde die ghebondeken die verpletten. Laetse vri gaen die verbroken sijn: ende score alle last ontween

7

Breec den honrighen dijn broot: ende die mate ende die vluchtighe lede in dijn huys. Altstu enen naecten siete clede hem: ende en versmade dijn vleysch niet.

8

Dan sal als die morghenstonde wtspruyten dijn licht: ende dine ghesontheit sal te haesteliker risen. Ende dijn gherechticheit sal gaen voer dijn aensicht: ende des heren glorie sal dij vergaderen:

9

Dan sultstu aenropen ende die here salt horen: du sultste roepen: ende hi sal antwoerden. siet ic bin hier want ic bin ontfermich die here dijn god Ist dattu weth duetste van midden di die keethene: ende laetstu achter dijnen vingher voert te steken. ende te spreken dat niet en vordert.

10

Als du wtstorttes den hongheren dijn ziele. ende du die ghequelde ziele veruolts: soe sal dijn licht risen inder donckerheden: ende dijn donckerheden sullen wesen als die middach.

11

Ende die here dijn god sal dij altoes rust gheuen: ende hi sal dijne ziele veruollen mit claerheden: ende hij sal dijn beenre verlossen. Ende du sultste wesen als een verversschet vrijthof: ende als een fonteyne van wateren. welker watere niet ghebreken en sullen.

12

Ende in di sullen worden ghesticht die woestinen der werelden: du sultste verwecken die fondamenten des gheslachtes ende des gheslachtes. Ende du sultste gheheten worden stichtere der tuyne: afkerende die pade der ongherechtiheden.

13

Ist dattu dinen voet ofkeerts vanden saterdaghe. om dijnen wille te doen in mijnen heyghen daghe: ende heetstu den saterdach gode bequame ende des heren heilighe glorioes: ende glorificeertene alstu dijne wege niet en does. ende

[p. *404]

datmen dinen wille niet en vinde dattu ghene reden en spreecste:

14

dan sultstu ghenoechte hebben opten here. ende ic sal dij verheffen bouen die hoecheden der aerden: ende ic sal di spijsen mit iacob dijns vaders erueachticheit. Want des heren mont heuet gesproken