Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .xv.

1

MOabs last. Want bi nachte is ar gewoest. moab zweech daer mede. Want bi nachte was sijn muer gewoest. moab zweech daer mede.

2

Dat coninclike huys ghinc op ende dibon: in hoecheden ten ghewene: op nabo. ende op medaba. sal moab screyen. In al sijnen hoefden sal wesen caluheit: ende elken baert salmen scheren.

3

In sijnen drieweghe scheiden sullen sij ghegort sijn mit sacke: op sijn dake ende inden straten sal alrehande hulen neder comen in screyen.

4

Esebon heeft gheropen ende eleale: tot iasa hoerdemen haer stemme. Op dat quaet sullen die verledichde van moab screyen: moabs ziele sal haer seluen bescreyen.

5

Mijn hert sal te moab waert roepen: sine grendele tot segor ter vallender vaerzen. Want alden opganc van luith sal hi al wenende opgaen: ende inden weghe van oronaym sullense heffen den roep van droefheden.

6

Want die wateren van nemrim sullen woest wesen: want dat cruut is verdroghet. ende dat saet is vergaen: ende alrehande groeyinghe is veruaren

7

Na die grootheit des wercs. ende hare visiteringhen. So sullen sijne leyden ten riuieren vanden wilghen:

8

want dat gheroep omgaet den termijn van moab. Totten gallimis sijn gehule. ende totten putte van helim sijn gheroep:

9

want die watere van dybon sijn veruolt van bluede. Want ic sal op dybons toe doen legghen enen leeu den ghenen die ontulien van moab: ende den ouerblijue vanden lande