Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xi.

1

ENde een ruede sal coemen vter wortele van iesse. ende wt sijnre wortelen sal wtcomen een blome.

2

ende op die blome sal rusten des heren geest. die geest des wijsheits ende des verstandenisse. die gheest des raets ende des starcheits: die gheest der wetenheit ende der guedertierenheit:

3

ende die gheest van des heren vrese sal die blome veruollen. Hij en sal niet oerdelen vanden siene vanden oghen: noch hij en sal oeck niet berispen naden horen der oren.

4

Mer hi sal oerdelen die arme in gherechticheden: ende hi sal berispen in effenheden ouer die sachtmoedighe van den lande. Ende hi sal dat lant slaen mitter rueden sijns monts: ende mitten gheeste sijnre lippen sal hi den onghenadighen dootslaen.

5

Ende die gherechticheit sal wesen dat gordel sijnre lendenen ende dat gheloue die ryem sijnre nyeren

6

Die wolf sal wandelen mitten lamme: ende die lupaert sal rusten mitten gheyte. Ende dat calf ende die leeu ende dat scaep sullen te gader wonen: ende een cleine kint salse drieghen.

7

Dat calf ende die beer sullen te gader weyden: ende te gader sullen haer welpen rusten. Ende die liebaert sal stroe eten als een osse:

8

ende een kindekijn sal genoechte hebben vander borst op die gate van der aspiden: ende in des cokentrijs hol sal hi sijn hant steken die ghespeent sal sijn vander melc

9

Si en sullen niet deren ende niet doden in al mijnen heylighen berge: want dat lant is veruolt van des heren conste: als die wateren des zees die oueruloeyen.

10

In dien daghe die wortel van yesse hi die staet in een teyken des volcs. hem sullen die heydenen aenbeden: ende sijn graft sal wesen gloriose.

11

Ende het sal wesen. in dien dage soe salre die here anderwerf toedoen sijn hant om te besittene dat ouerblijf van sijnen volke. dat ghelaten worden sal van dien van assyrien ende van egipten ende van phetres ende van ethiophien ende van elam ende van sennaar ende van emath ende vanden eylanden vander zee.

12

Ende die here sal opheffen een teyken inden gheslachte: ende hi sal vergaderen die vluchtige van israhel. Ende die ghespreide van iuda sal hi gaderen vanden vierhoken vander werlt:

13

ende effrayms hatyen sal worden wech ghedaen: ende iudas vianden sullen veruaren Effraym en sal iudam niet benyden: ende iudas en sal niet vechten te-

[p. *353]

ghen effraym.

14

Ende si sullen vlieghen inden scouderen philistijm doer die zee: te gadere sullen si rouen die kinder van oesten. Ydumea ende moab sullen sijn dat gebot haerre hant: ende die kinder van amon sullen ghehoersaem wesen

15

Ende die here sal bedrouen die tonge der zee van egipten: hi sal sijn hant opheffen bouen die riuiere in die starcheit sijns gheestes: ende hi sal die riuier slaen in seuen beken: alsoe datter doerliden sullen die gescoeyt sijn

16

Ende het sal wesen wech den ouerbliue mijns volcs dat ghelaten worden sal van dien van assyrien: alsoet israhel was inden daghe dattet opquam vten lande van egipten.