Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .v

1

IC sal singhen mijnen gheminden een lyedekijn mijns oems soons sijns wijngaerts Een wijngaert is gheworden mijnen gheminden: inden horne den sone der olyen.

2

Ende hi omtuynden: ende hi vergaderde die stenen daer wt: ende hi plante enen vercoren wijngaert. Ende hi stichte in midden enen toerne: ende hi maecter ene wijnpersse in. Ende hi ontbeide dat hi druuen maken soude: mer hi maecte sure lambrucen.

3

Nu hier om gi lude die woent in iherusalem ende ghi manne van iuda. oerdelt tussehen mij ende mijn wijngaert

4

Wat wast dat ic voertmeer was sculdich mijnen wijngaert te doen ende en hebs niet gedaen? Ofte dat ic ghebeit hebbe dat hi druuen maken soude: ende hij lambrucen heeft ghemaect?

5

Ende nv sal ic tot v thonen wat ic mijnen wijngaert doen sal. Ic sal sijne telghen of breken ende hi sal wesen in rouen ic sal ommewerpen sijne beheyntheit. ende hij sal wesen in vertreden:

6

ende ic sallen legghen woest. Men en salne niet besniden noch begrauen: ende op hem sullen opcoemen bramen ende doernen: ende ic sal den wolken beuelen dat si en ghenen reghen op hem en reghenen.

7

Want die wijngaert des heren vanden scaren is thuus van israhel: ende die mannen van iuda sijn genoechlijc saet. Ende ic heb ontbeit dat hi vonnisse doen soude ende gherechticheit ende siet die ongherechticheit ende siet tgheroep.

8

Wee die voghet huus aen huys: ende den acker aen den acker vergadert totten terminen vander stat. En woendi alleen in midden dat lant niet?

9

In mijnen oren sijn dese dinghen: seit die heer vanden scaren. En si dat vele huyse woest sullen sijn groot ende schone: ende sonder yemant die daer in wonen sal.

10

Want thien iugeren van wijngaerden sullen maken een flessche wijns. Ende dertich modekens saets sullen maken drie modeken.

11

Wee v die vroech opstaet der dronckenscap te volgen: ende te drincken totten auonde dat ghi vanden wijn verbernen sult.

12

Die harpe ende die lyere ende die tambure ende die tybie ende die wijn is in uwen werscappen: ende gi en aensiet niet des heren werc: noch ghi en merct niet die werken van sijnen handen.

13

Hier om is mijn volc gheleit gheuanghen want ten had ghene wetenheit: ende sijn edel lude sijn verderft vanden hongher: ende die menichte van den volke is verdroget van dorste.

14

Hier omme soe breede die helle haer ziele

[p. *345]

ende hi heuet horen mont ontdaen sonder enighen termijn. Ende des volcs starke lude ende hoghe ende sijn gloriose sullen ter hellen nedergaen.

15

Ende die mensche sas worden gheboecht nederwaert: ende die man sal worden vernedert: ende der hoghedraghender oghen sullen worden nederwaert ghedreuen

16

Ende die here vanden scaren sal worden verheuen inden oerdel: ende god sal worden geheylicht inder gherchticheit.

17

Ende die lammere sullen worden gheuoedet na haer ordinancie: ende die woesticheden die in drachticheden sullen verwandelt worden sullen eten die toecomelinghe.

18

Wee die trect ongherechticheit inden coerden van ydelheiden: ende als den bant eens waghens die sonde.

19

Die segt hi haeste. ende haestelijc moet comen sijn werc dat wine sien moghen: ende des heylichs van israhel raet nake ende come ende wij sullent weten.

20

Wee v die segt den quaden guet ende den gueden quaet settende die donckerheden licht ende dat licht donckerheden: settende dat bitter int suete. ende dat suete in dat bitter

21

Wee die wijs sijt in uwen oghen: ende voer v seluen vroet.

22

Wee die machtich sijt om den wijn te drincken: ende starcke manne om die dronckenscap te menghen.

23

Die gherechtich segt den onghenadighen om ghiften: ende die gherechticheit des gherechts menschen neemt van hem.

24

Om dit ghelike dat die vlamme vyers verslint die stoppelen. ende gheliken dat die hetten vander vlammen dat hout verbrant: alsoe sal haer wortele wesen als een spranckel vyers ende haer groeyen sal opgaen als ghemul. Want si hebben afgheworpen des heren vanden scaren wet: ende hebben des heylichs van israhel sprake geblasphameert.

25

Hier om so is des heren toerne vergramt in sijn volc: ende hij heeft sijn hant wtghesteken op hem: ende heuet hem gheslaghen. Ende die berghen worden vestoert. ende haer dode corren sijn ghemaect als eens menschen drec in midden der straten. In allen desen so en is sijnen toren niet ofghekeert: mer noch is sijn hant wtghesteken.

26

Ende hi sal verheffen een teyken inden gheslachten verre. ende hi sal ten teyken waert wispelen vanden eynde der werelt: ende siet het sal snellike ende haestelike comen.

27

Hi en isser niet in moede werdende noch pijnende. Hem en sal niet vaken noch hij en sal niet slapen. noch die rieme van sijnen lendene en sal niet ontbinden: noch die rieme van sijnen ghescoeyte en sal niet worden ghebroken.

28

Sijne ghescutte sullen sijn scarpe: ende alle sijn boghen ghespannen. Die houen van sijnen paerde sijn als een stene: ende sijne radere als dat bedruysche van tempeeste.

29

Sijn ghebriessche is als een libaert. hi sal brijschen als een libaerts welpen Ende hi sal grijnsen ende houden den roef: ende omgripen ende nyemant en sal wesen dien beschermen sal:

30

ende in dien daghe sal op hem luden als dat gheluut vander zee. Wi sullen aenscouwen inder aerden. en sich donckerheiden van vernoy: ende dat licht is verdonckert in sijnre donckerheit