Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capit .xlvij.

1

NAe dit soe stont op nathan die propheet in dauids daghen.

2

Ende als dat vette verscheiden is vanden vleysche also is dauid vanden kinderen van israhel.

3

Mitten liebaerden speelde hi als mit scappen lammeren: ende inden beren dede hijt oec als mit lammeren van scapen. In sijnre ioncheit

4

en sloech hij den gygant niet doot. ende dede den lachter vanden volke?

5

In te roeren die hant in enen slingher steen soe warp hi golyaths blijscap ter neder:

6

daer hi den machtighen here aenriep. Ende hi gaf in sine rechter hant enen starcken man wech te doen in stride: ende te verheffen den hoeren sijns volcs.

7

Aldus verhief hi hem in thien dusent: ende loefden in des heren benedictie: in dien dat hij gaf die crone der glorien.

8

Want hi verwan allesins die vianden: ende hi dede philistijm sijnen wedersaec tonder tot in desen daghe. Hi brac haren hoeren tot inden eweliken.

9

In allen werken gaf hij beliinghe den heylighen: ende den alren hoechsten inden woerden der glorien:

10

van al sijnre herten loefde hi gode: ende hij minde god dien ghemaect hadde: ende hi gaf hem macht teghen die vianden.

11

Ende hi dede die canters staen

[p. *334]

teghen den outaer: ende in haren ghelude maecte hi suete lyedekijns

12

Ende hi gaf schoenheit inden vierten: ende hij vercierde die tide totten eynde sijns leuens: dat si louen souden den heylighen naem ons heren. ende dat si vroech verbreden souden gods heylicheit.

13

Cristus suuerde sine sonden: ende verhief ewelijc sijnen hoorn. Ende hi gaf hem der coninghen testament: ende den stoel der glorien in israhel.

14

Na hem stont op enen wijsen soen: ende om hem verdreef hi alle macht der vianden.

15

Salomon regneerde inden daghen van vreden: ende god dede hem alle vianden tonder. om dat hi stichten soude een huus in sijnen naem: ende berede heilicheit inden eweliken. also hi geleert was in sijnre ioghet.

16

Ende wort veruolt van wijsheden als een riuiere: ende sine ziele ondersochte dat lant

17

ende du veruolletsten in ghelikenisse die gheraetsele. ende tot den eylanden verre wort dijnen naem vermaert: ende du waertste gemint in dijnen vrede.

18

Die landen verwonderen inden lyedekijns ende in dijnen woerden ende inden ghelikenissen ende in dijnen beteykeninghen:

19

ende inden name des heren gods. wies toenaem is gods van israhel

20

Du hebtste vergadert gout als latoen: ende du veruolletste dat siluer als loet:

21

ende du hyeldes dine dien neder ten wijuen. Du hadste macht in dijnen lichaem.

22

Du gaefste ene smette in dijne glorie: ende du vermeensames dijn saet in te brenghen gramscap. tot dijnen kinderen ende inden anderen dijn sotheit:

23

om dattu maken soutste dat rijc in tween delen: ende van ephraym te regneren een hart gebot:

24

Mer god en sal sijn ontfermherticheit niet laten. ende hi en sal niet scoren noch ofdoen sine werken noch en sal niet verliesen vanden gheslachte neuens sijn wtuercorens: ende hij en sal niet besmetten sijn saet die den here mint.

25

Want hi gaf dander iacob ende dauid van dien gheslachten.

26

ende salomon eynde mit sijnen vaders.

27

Ende hi liet na hem van sijnen sade den volke sotheit

28

ende roboam verminret van wijsheden: die dat volc ofkeerde mit sijnen rade:

29

ende ieroboam nabaths sone die israhel sondighen dede: ende ephraym gaf hi den wech van sonden. ende seer veel haerre sondighen liepen ouer.

30

Si keerdense zeer of van haren lande.

31

Ende si sochten alle scalcheden tot dat op hem quam die beschermenisse: ende die here verlostese van allen sonden.