Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxxiij

1

DIe gode ontsiet hem en sal gheen quaet toecomen: mer god behouten inder becoringe: ende sellen van quade verlossen.

2

Die wijse en haet niet die gheboden ende die gherechticheden: ende hi en sal niet bestoten worden in die vlage vanden scepe

3

Een wijs man gheloeft gods wet: ende die wet is hem ghetrouwe.

4

Die die vraghinghe openbaert hi sal dat woert bereiden: ende also bedende sal hi worden ghehoert: ende sal die discipline behouden. ende dan sal hi antwoerden.

5

Eens sots herte is als een kerren wiel ende sijn ghepens als een draeyendeasse.

6

Ghelijc enen paerde datmen wtsendet: also is een veronwaerdende vrient: het neyet onder elken dier op sittet.

7

Waer om verhoecht die een dach den anderen dach: ende echter dat een licht dat ander licht. ende dat een iaer dat ander iaer vander sonnen?

8

Si sijn ghescheiden van des heren wetenheit: als die sonne ghemaect was tghebot houdende.

9

Ende si sal verwandelen die tide ende haer feestelike daghen. ende indien feesteliken daghen hebben si gheviert tot eenre vren.

10

Wt hem luden so verhieffen god ende maecten groot. ende wt hem settede hi hem in ghetale van daghen: ende alle die menschen vanden gronde. ende vander aerden daer adam of ghescepen was

11

In die menichte van des heren discipline so deylde hijse: ende verwandelde haer weghen van.

12

Wt hem luden benedide hi ende verhief: ende van hem luden so heilichde hi ende toechse an hem: ende van hem luden vermaledide hi ende vernederde: ende bekeerdse van haerre verscheidenheit:

13

in sijn hant is dat sceppen ende te ordineren. als die modder in eens pottemakers hant.

14

Alle sijne weghe sijn na sine ordinancie: aldus is die mensche in des gheens hant dien gemaect heuet: ende hi sal hem weder gheuen na sijn vonnisse.

15

Teghen tquade is tguede. ende teghen die doot is tleuen: ende aldus is teghen den gherechtighen man die sondaer: ende aldus wilt in alle die werken des alreouerste. Twee teghen twee: ende een teghen een.

16

Ende ic die alre laetste hebbe ontwaket: ende gelijc als die bussen gadert vanden wijn-

[p. *318]

gaert lesers.

17

Ic hoopte oec in die benedictie gods: ende als die wijngaert leest soe veruollede ic die wijnpersse.

18

Aensiet dat ic mi niet alleen en hebbe ghearbeit: mer hem allen die disciplijn soeken.

19

Ghi voerbarighe hoert mi ende alle volc: ende gi regeerres der kerken beuaet mitten oren.

20

En ghif gheen macht bouen di in dinen leuen dinen kinde. noch dijnen wiue. noch dinen brueder. noch dinen vrient: ende en ghif den anderen dijn besittinghe niet: dattet di machschien niet en berouwe. ende dan hem na moetste bidden.

21

Also langhe alstu leefste ende veradems: soe en verwandel dij niet alle vleysch.

22

Want tis beter dan dijn kinder di bidden: dan dattu scouwen soutste in dijnre kinder handen.

23

In alle dijnen werken wes voerbarich.

24

Ende en ghif ghene smette in dine glorie Inden dage des eyndes der dagen dijns leuens: ende inden tiden dijns wtuarens soe deyl dijn erlachticheit

25

voer die spise: ende die ruede ende die laste den ezel: broot ende dlsciplijn ende werc den dienstknecht

26

Hi werct in disciplijn ende hi soect te rusten: verslappe hem sijn handen ende hi soect ghevriet te worden.

27

Den ioc ende den rinc crommen enen harden hals: ende den dienstknecht helden nederwaert eenpaerlijc werc.

28

Enen quaetwillighen knecht. slaghen ende voetboeyten: senden te werke dat hi niet ledich en si.

29

Want ledicheit heeft veel quaets gheleert.

30

Setten te werke: want also betaemt. hem. Ende ist dat hi niet ghehoersaem en is. so crommen mit voetboeyen: ende en breden niet op alle vleysch. Mer en doe niet zwaers sonder vonnissen.

31

Hebstu enen ghetrouwen knecht: so sal hij di sijn als dijn ziel. Dien sultstu handelen als dinen brueder: want du hebtste hem ghecoft inden bluede dijnre zielen.

32

Quetstu hem ongherechtelijc soe sal hij vlyen:

33

ende gaet hi wech van houerdien wien du soken sulste: ende in wat weghen du en soken sultste en weetstu niet