Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .xxix.

1

DIe ontfermherticheit duet. hij leent om bate sijnen naesten: ende die vermach in die hant hi hout die gheboden.

2

Leent om bate dinen naesten in den tide sijnre noot: ende gheeft weder den naesten in sinen tiden.

3

Verseker dat woort ende doch trouwelijc mit hem: ende in allen tiden sultstu vinden datti notorftich is.

4

Veel luden hielden wokeren ouer enen vont: ende deden moeynisse den ghenen die hem holpen.

5

Tot dat si hebben sullen ontfaen soe cussen si des gheens hant die gheeft: ende mit beloften so veroetmoedighen si haer stemme.

6

Ende inden tide des weder-

[p. *313]

gheldens sal hi tijt eysschen: ende sal spreken woerden van verdriet ende van murmuracien. ende den tijt claghen.

7

Ende mach hijt werdergheuen so sal hi contrarie vallen: ende cume sal hi gheuen enen haluen scellinc: ende hi sal dat rekenen als enen vont.

8

En mach hijs niet so sal hi hem onthouden sijn ghelt. ende hi sallen te dancke tot enen viant besitten:

9

ende hi sal hem weder verwiten ende vloken ende ouer eer ende weldaet sal hi hem lachter gheuen.

10

Vele luden en hebben niet gheleent niet om die sake van scalcheden: mer si ontsaghen te dancke ghehoent te worden.

11

Mer nochtans wes stercker die oetmoedige van ghedachten: ende en trec niet om die aelmissen.

12

Om dat ghebot nem den armen aen di: ende om sijn armoede en laten niet ydel gaen.

13

Verlies dijn ghelt om dijnen brueder ende dinen vrient: ende en verbercht niet onder enen steen int verliese.

14

Legghe dinen scat in gods geboden: ende het sal di meer baten dan gout

15

Beslute die aelmisse in eens arms scoet ende si sal voer dij bidden. ende verlossen van allen quaden.

16

Eens mans aelmisse is als een saxckijn mit hem: ende si sal eens menschen gracie behouden als die sine:

17

ende daer na sal hi opstaen ende ghelden haer loon elc op sijn hoeft.

18

Si sal teghen dinen viant vechten bouen eens machtichs scilt ende bouen sijn speer.

19

Een guet man duet trouwe sijnen naesten ende diese verliest si sal hem scaemte laten

20

En vergheet die gracie eens borghen niet: want hi heeft voer di sijn ziele ghegeuen.

21

Die sonder ende die onkuyssche vliet den belouer.

22

Een sondaer sal hem seluen aenscriuen die gueden woorden eens belouers: ende een ondanckelijc van sinne sal laten den ghenen die hem verlost.

23

Een man beloeft van sijnen naesten: ende als hi eersaemheit verloren heeft soe sal hi van hem ghelaten worden.

24

Scalcke belofte heeft veel beleders verloren: ende beruertste als die vlueden der zee.

25

Machtighe mannen alomme draeyende deedse wech varen: ende si dwaelden in vreemden luden.

26

Een sondaer ouergaende des heren ghebode hi sal vallen in scalcke beloften: die hem pijnt veel te doen hi sal vallen in vonnissen.

27

Vercrighe weder dinen naesten na dijnre macht. ende wacht di dattu niet en valles.

28

Dat beghinsel van des menschen leuen is van water ende broot ende cleet: ende huys dat sijn vuylheit bedect.

29

Beter is eens arms lijftocht onder een decsel van borderen: dan eerlike spise in ongestadicheden sonder huys

30

Dalre minste genoghede di voer dat grote: ende du en sultste niet horen verwijt dijnre ongestadicheit.

31

Het is een scalc leuen te herberghen van int een huys tot int ander huys: ende daer hi geherberget wort en sal hi niet trouwelijc doen. noch sijn mont opdoen.

32

Hij sal herberghen ende voeden ende drincken ondanckelijc: ende hier toe sal hi bitterheit horen.

33

Die gast lide ouer ende bereide die tafel: ende dattu in die hant heues. spyse die ander.

34

Ganc wt van den aensichte mijnre vrienden: inder notorfticheit mijns huys. broeder du biste mi te herberghe gheworden.

35

Dese

[p. *314]

dinghen sijn zwaer enen mensche die sin heuet. berispen thuys: ende dat verwiten eens wokenaers.