Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxi.

1

MInt mijn hebstu ghesondicht: soe en doet daer echter niet toe: mer vanden eersten sonden bidde datmense dij verlate:

2

vlie die sonden als van eenre slanghen aensicht: ist dattu totten sonden gaetste. so sullense di ontfaen.

3

Haer tanden sijn leeuwen tanden: ende si doden der menschen zielen.

4

Alle quaetheit is als een zwaert ouer beiden ziden scarp haer wonde en is ghene ghesontheit.

5

Stridinghe ende die ongherechtige sullen dat guet te niet brenghen: ende dat huus dat alte rike is sal worden te niet ghemaect van houerdien. dus sal eens houerdichs guet worden ontwortelt

6

Eens arms bedinghe sal vten monde comen tot sijn oren: ende haestelijc sal hem toecomen dat oerdel.

7

Die berispinghe haet. hi is een voetstap eens sondaers: ende die gode ontsiet hi wort bekeert tot sijnre herten.

8

Een machtich wort bekent van verren mitter stouter tonghe: ende die vruede weet dat hi vallet van hem

9

Die sijn huus sticht mit vremden guede: hij is ghelijc den ghenen die sijn steenen vergadert inden winter.

10

Verga-

[p. *303]

dert estric is der sondaers synagoghe. ende haer verteringhe is als een vlamme viers.

11

Der sondaren wech is ommeghemuert mit stenen: ende in haer eynden sijn der hellen ende duusternissen ende pijnen.

12

Die die gherethticheit wachtet. hi sal sinen sin behouden.

13

dat eynde van gods vrese is wijsheit ende sin.

14

Die niet wijs en is hi en sal niet gheleert worden int guede.

15

Mer die onwijse oueruloeyt in quade: ende gheen sin en is daer. daer die bitterheit is.

16

Eens wijs wijsheit sal oueruloeyen ghelijc eenre oueruloeyinghe: ende sijn raet blijft als een fonteyn des leuens.

17

Eens sots herte is als een ghebroken vat: ende en sal ghene wijsheit houden.

18

Soe wat wijser woorden een wetende hoert hi salt louen ende hi salt tot hemwaert toewerpen: die onkuyssche hoert ende het en sal hem niet ghenoghen: ende hi sal dat wech worpen achter sinen rugghe

19

Eens sots vertellen is als een last inden wech: mer men sal gracie vinden in eens wijs lippen.

20

Eens vroets mont wort ghesocht inder vergaderinghe: ende sijn woerden sullen si pensen in haer herten

21

Ghelijc een verdoruen huus also is den sotten die wijsheit. ende eens sots const sijn ouertellike woerden.

22

Die leringhe is den sotten als boeyen om die bene: ende als hantbanden op die rechter hant.

23

Die sot verheft sijn stemme int lachen: mer een wijs man sal cume al zwighende lachen.

24

Vruede leringhe is gulden ornament: ende als ene vercieringhe anden rechteren arm.

25

Eens sots voet is lichtelijc in sijns naesten huys ende een gheleert mensche sal worden bescaemt van eens machtichs persoen.

26

Die sotte siet vanden vensteren int huys: mer een gheleerde sal daer buyten staen

27

Eens menschen sotheit is toe te horen an die dore: ende een vroede sal worden beswaert mit lachter.

28

Der onwiser lippen sullen sotte dinghen vertellen: mer der wiser woorden sullen worden gheweghen in ene waghe.

29

Inder sotter mont is haer herte: ende inder wiser herte is haer mont.

30

Als die vermaledide den duuel vloect: soe vloect hij sijns selfs ziele.

31

Een ruynaer sal sijn ziele besmetten. ende in allen dinghen sal men hem haten: ende die mit hem woent die sal ghehaet wesen: mer den zwighende ende den wisen salmen eeren