Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capit .xiiij

1

SAlich is die man die niet geuallen en is inden woerden van sinen monde: ende niet gheprekelt en is in sericheit der misdaet.

2

Salich is hi die

[p. *295]

niet en heeft ghehadt zericheit sijns moets: ende die niet gheuallen en is van sijnre hopen.

3

Enen ghierighen man ende enen vracken is dat guet sonder reden: wat helpt enen vracken man dat gout?

4

diet te gader hoopt wt sinen moede ongherechtelijc. hi vergadertet voer andere: ende een ander sal onkuysheit driuen in sijn guet.

5

Die hem seluen quaet is. wie sal hi anders guet sijn? Ende hi en sal niet verbliden in sijn guet.

6

Die hem seluen benidet. niet en is quaders: ende dit is die wedergelding haerre quaetheit.

7

Ist dat hi wel ghedaen heeft. so dede hijt onwetende. ende sonder sinen wille: ende inden vtersten sal hi sijn quaetheit openbaren.

8

Eens gierichs oghe is quaet: ende hi keert zijn aenschijn auerecht: ende versmaet zijn siele.

9

Eens gierichs oghe is onsadelijc iden deel der quaatheit: hi en sal niet gesadet worden. voer dat hij verdroghende sijn ziel hebbe verteert.

10

Dat quade oghe is ten quade: ende si en sal niet worden gesadet vanden brode: ende sericheit sal wesen op sijn tafel

11

O kint mijn ist dattuut hebste soe doe wel mitti: ende offere gode waerdige offerhande.

12

Ende wes gedenckende dat die doot niet en merret: die doot ende dat testament vander hellen wantet di ghetoont is. Want dat testament van deser werelt sal die doot steruen.

13

Voer die doot doet dinen vrient wel: ende na dine macht so ghif den armen.

14

Ende en worde niet ghehoent van den gueden daghen: ende een deel vanden gueden dage en lide niet ouer.

15

En sultstu den anderen niet laten dijn droefheit? Ende dijn pijn inder delinghe vanden lote

16

gheue ende ontfanc: ende make dijn ziel gherechtich.

17

Ende werct gherechticheit voer dijn doot: want ter hellen en vintmen gheen spise.

18

Alle vleisch wort out als hoy: ende ghelijc enen blade datter vrucht maect in enen gruenen boem.

19

Sulke groeyen sulke vallen: also is dat gheslachte vanden vleysche ende vanden bluede. die een neemt een einde: die ander wort geboren.

20

Alle verganclijc dinc sal int einde ghebreken: ende die dat werct sal mit hem vergaen

21

Ende al dat vercoren werc sal worden gherechtich ghemaect: ende die dat werct sal daer in worden gheeert.

22

Salich is die man die inder wijsheit bliuen sal: ende die in die gerechticheit pensen sal: ende die inden sin sal pensen om gods bescouwinghe.

23

Die gods wegen voerpenst in sijn harte. ende die in sinen heimeliken verstaet die na hem gaet als een ondersoker: ende die gheduert in sinen weghen.

24

Die siet doer sijn veinsteren: ende in sinen doren hoert.

25

Die rustet neuen sijn huys: ende die een staec steect in sine want Hi sal sijn huys setten tot sijnre hant: ende in sijn huys sullen gueden dinghen rusten ewelijc.

26

Hi sal sijn kinder setten onder sijn decsel: ende si sullen wonen onder sine telgheren.

27

Hij sal onder sijn decsel worden ghedect van hetten: ende hi sal rusten in sijn glorie