Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capit .xi

1

DEs oetmoedighe wijsheit sal sijn hoeft verheffen: ende sullen doen sitten int midden der voerbarighe.

2

En prise den man niet in sijnre ghedaente: noch en versmade een mensche niet in sijnen aensien.

3

Die bye is cort inden vlieghen: ende haer vrucht heeft in dat beghin van sueticheit.

4

En gloriere nemmermeer inden clederen: noch en verheffe di niet inden daghe dijnre eren. Want des alre ouerste werke sijn alleen wonderlijc. ende sijn wercken sijn glorioes: ende verborghen ontsienlijc.

5

Vele tyrannen saten inden troen: ende een onwanende droech die croen:

6

veel machtighe hebben starckelijc bedruct gheweest: ende die gloriose waren gheleuert inder ander handen.

7

Eer du vraghes so en lachter nyemant: ende altstu hebtste gevraghet soe berispe gherechtelijc.

8

Eer du hoertste so en antwoerde gheen woert: ende int midden der ouderen en doe di niet spreken.

9

Om die dinghen die di niet en bezwaert en stride niet: ende en stant niet inden sondaren oerdel.

10

Kint mijn in veel dinghen en sullen dine werken niet wesen: ende ist dattu rike biste soe en sultstu niet onbesmet wesen van misdaden. Want al ist datstu nauolghes. so en sultstu niet begripen: ende du en sultste niet ontulien ist dattu voerlopes.

11

Eenrehande mensche is pinende ende haestende ende drouende quaet: ende hi en oueruloeit niet also veel te meer.

12

Ende een mensche is verdorret die daer verwinninge derft ende ghebrect noch meer cracht ende hi vloeyt ouer van armoede:

13

ende gods oghe bescouwede dien int guede. ende hij verhief dien van sijnre nederheit ende hi verhief sijn hoeft: ende veel luden

[p. *292]

verwonderden in dien. ende si eerden gode.

14

Guede ende quade. dat leuen ende die doot: armoede ende eersaemheit: sij sijn van gode

15

Wijsheit ende disciplijn ende conste der wet is voer gode: minne ende der gueder weghe sijn voer hem.

16

Ende dwalinghe ende donckerhede sijn mitten sondaren ghescepen: mer die verblijden int quade. worden ontreynt int quade

17

Gods gaue blijft den gherechtighen: sijn profiten sullen voertganc hebben eweliken.

18

Ende die rijc wort is spaerlijc doende: ende dits dat deel sijns loens

19

in dien dat hi seit. ic hebbe tot mijnre behoef ruste gheuonden ende nv sal ic alleen eten van minen guede:

20

ende hi en weet niet dat die tijt ouerliden sal ende dat die doot gheuaert ende dat hijt al ander luden laten sal: ende steruen.

21

Stant in dijn testament ende spreec mit hem: ende veroude in die wercken van dinen gheboden

22

Ende blijft inder sonders wercken niet Mer betrouwe in gode: ende bliue in dijnre stat.

23

Want het is licht in gods oghen haestelijc den armen te eren.

24

Des heren benedictie haest haer in des gerechtighen loon: ende in haestigher eren so maect si vruchtelijc sijn voertganghe.

25

En seg niet wat is mi noot: ende wat gueden sullen mi van desen sijn?

26

En seg niet. Ic heb ghenoech: ende wat sal ic hier of worden ghearghert?

27

Inder gueder daghen en wes niet vergetel der quader: ende inder quader daghen en wes niet vergetel der gueder:

28

want het is licht voer gode weder te ghelden inden daghe der doot enen ygheliken na sinen weghe.

29

Tquade eenre vren maect verghetelheit van groter onkuysheit: ende in eens menschen eynde soe is dat ondecken van sinen werken.

30

Voer die doot. en prijs gheen mensche: want een man wort bekent in sinen sonen.

31

En leide elken mensche in dijn huus niet: want eens quaden verradenissen sijn veel.

32

Want ghelijc dat die ruspinghe der veruolder herten stincken: ende also die snippe wort ghebrocht in ene hol ende also men een dier brenghet inden stricke. alsoe is oec der houaerdigher herte: ende also is die toescouwer als hi siet sijns naesten val.

33

Want hi leit laghen om die guede dinghen int quaet te verkeren: ende inden wtuercoren set hi smette.

34

Want van eenre voncken sal comen een vier: ende van enen bosen sal dat bluet wassen: want een mensche een sonder leit lagen na bluet.

35

Wachte di van enen ouerdadighen. want hi smedet dat quade: dat hi licht op dij niet en brenghe ewighe verwoetheit

36

Ontfanc tot di enen vreemden ende hi sal di omme werpen inden bedrusche ende hi sal di vervreemden van dinen properen wege