Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .vi

1

OM dijns vrients wille en wille dijns naesten vyant niet worden. Want die quade sal te erue hebben scande ende lachter: ende elc sonder is benidende ende mit tween tongen.

2

En verheffe di niet inden ghepense dijnre zielen ghelijc enen stier. dat bi auonture dine cracht niet en moet worden ghestoten bi sotheden:

3

ende si sal dijn bladeren eten. ende du sultse dijn vrucht verliesen: ende du sultse worden ghelaten als een droeh hout inder woestinen.

4

Want die ghene die ene valsche ziele heuet hi sal hem seluen verliesen: ende si gheeft dien des viants blijscap: ende leeten inder quader loth.

5

Dat suete woert menichfoudicht die vrienden ende vermorwet die vianden: een welbesette graciose tonghe sal oueruloyen in enen gueden mensche.

6

Veel menschen sullen di vredelijc sijn: wt dusentich sal di een radende sijn.

7

Ist dattu enen vrient besittes. soe besitten inder becoringhe: ende niet lichtelijc en gheloef hem van di seluen.

8

Want een is vrient na sijnen tijt: ende hi en sals niet blijuen inden daghe des vernoys

9

Ende is een vrient die bekeert ten viantscap: ende is een vrient die di hatye ende tghescelt ende die misdaet sal ondecken

[p. *286]

10

Ende een is vrient ende gheselle ter tafelen: ende hi en blijftet niet inden daghe der notorft.

11

Een vrient ist dat hi gheduert vast: soe sal hi sijn als di ghelijc ende hi sal ghetrouwelijc doen in dinen huysluden.

12

Ist dat hi hem veroetmoedicht teghen di. ende hi hem verberget van dinen aensichte: soe sultstu eendrachtelijc guede vrientscap hebben.

13

Worde ghescheiden van dinen vianden: ende wachte di van dinen vrienden.

14

Ene getrouwe vrient is ene stracke beschermenisse: want dien die vint: hi vint ene scat.

15

Teghen enen ghetrouwen vrient en is niet te prisen: ende ghene gewichte van goude noch van syluer en is waerdich teghen die guetheit van sijnre trouwen.

16

Een ghetrouwe vrient is een medecijn des leuens. ende der ontsterflijcheit: ende die den here ontsien sullen vinden.

17

Die gode ontsiet hi sal ghelijc hebben guede vrientscap: want na dat hi is soe sal sijn vrient wesen

18

Kint mijn ontfanc van dijnre ioeghet leringhe: ende totter grauwer outheit so sultstu wijsheit vinden.

19

Als die gene die ackert ende saeyt soe toegaet tot haer: ende ontbeidet haer guede vruchten.

20

Want du sultse luttel pinen in haer werc: ende du sultse haestelijc van haer vruchten eten.

21

Hoe seer hart is die wijsheit den ongheleerden menschen: ende een ongheleert herte en sal in haer niet bliuen.

22

Die prouinghe sal in hem luden wesen als die cracht eens steens: ende si en sullen niet vermerren dien wech te werpen.

23

Want die leringhe der wijsheit is na haren naem ende si en is niet veel luyden openbaer. Mer den ghenen die si bekent is. blijft tot gods aenscouwinghe.

24

Kint mijn hoert ende ontfanc raet der verstandenisse: ende en werpe minen raet niet wech

25

Steec dijn voeten inder wijsheit boeyen: ende dinen hals in haren rinc.

26

Helde neder dine scouderen ende draechse: ende en worde niet verdrietich van haren banden.

27

In alle dine ghedachten ganc tot haer: ende houde haer weghen in alle dine crachten.

28

Ondersoecse ende si sal di worden openbaer: ende alstu biste gheworden suuer so en laetse niet.

29

Want inden vtersten sultstu ruste vinden in haer: ende si sal di worden vewandelt in ghenoechten.

30

Ende haer boeyen sullen di wesen ene beschermenisse ter stracheit ende voeten der cracht: ende haer rinc sal di wesen ene stoel der glorien

31

Want die schoenheit des leuens is in haer: ende haer banden sijn een salighe toe bedwinghinghe.

32

Ende du sultstese cleden mit ene stole der glorien: ende du sultste op di setten een troon der bequamelijcheit.

33

Kint mijn ist datstu mi verstaetse soe sultstuse leren: ist datstu dinen moet daer toe gheues so sultstu wijs worden.

34

Ist datstu dijn oren neyges so sultstu leren ontfaen: ist datstuse minste te horen so sultstu wijs wesen

35

In ene menichte van wisen papen so stant. ende worde gheuoeghet tot hare wijsheit van herten: dattu mogheste horen alle gods vertellinghe: ende die woerden des loofs moeten van di niet vlien.

36

Ist datstu sietste enen wijsen soe ontwake tot hem: ende die voet

[p. *287]

vertredet die trappe van sijnen huse

37

Hebbe dijn ghedachten in god. ende in dat hi beuolen heeft wes naerstich: ende hi sal di therte geuen: ende die begheerte van wijsheden sal di worden gegeuen