Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .iiij.

1

Mijn kint en vermindert niet eens arms menschen aelmisse: ende en keer dijn oghen niet omme vanden armen.

2

En versmade die hongherighe ziele niet: ende en veronwaerde den armen niet in sijnre armoede.

3

Ende en quelle eens arms herte niet: ende en verlange niet die gaue een die in doghen is.

4

En verwerpe niet die bede eens die in vernoy is: ende en keer dijn aensichte niet vanden maten.

5

Keer niet of dijn oghen vanden armen om der gramscap: ende en laet niet die ghene die di achtersoeken te vloken

6

Want die di vlokende sijn sal. dies bedingen sal worden gehoert in die bitterheit sijnre zielen: want die ghene dien makede hi sallen ghehoren.

7

Wes guet toesprekende der vergaderinghe vanden armen: ende veroetmoedighe den priester dijn ziel: ende den voerbarighen veroetmoedighe dijn hoeft.

8

Neyghe neder dijn oren totten armen sonder droefheit: ende ghelde dijn scout: ende antwoerde vredelike dinghen in sachtmoedicheit.

9

Verlosset den ghenen die onrecht ghedoget van eens houaerdichs hant: ende en draghes niet zwaerlijc in dijn ziel.

10

In oerdel wes den weesen ontfermhertich als die vader: ende haer moeder voer enen man:

11

ende du sultse sijn ghehoersaem als des alren hoochste kint: ende hi sal di meer ontfermen dan dijn moeder.

12

Die wijsheit blaset haren kinderen dat leuen in: ende si ont-

[p. *284]

faet den ghenen die haer versoken. ende si sal voergaen inden weghe der gherechticheit

13

Ende wiese mint. hi mint dat leuen: ende die tot haerwaert waken si sullen ommeuaen mit haer genoechtelicheit.

14

Ende diese houden sullen dat leuen tot erflicheit hebben: ende waer dat sij in sal gaen daer salt god gebenedien.

15

Die der wijsheit dienen si sullen nauolgende sijn den heilighen: ende god mit die ghene die die wijsheit minnen.

16

Die haer hoert die oerdelt die heiden: ende diese aenscouwet hi sal betrouwende bliuen.

17

Ist dat hi haer gheloeft so sal hise ter erflijcheit hebben: ende der gheenre creaturen sullen sijn in vastheden:

18

want si wandert mit hem inder becoringhe. ende inden eersten vercoes si hem.

19

Vrese ende anxt ende prouinghe sal hi op hem brenghen: ende si sullen tormenten inden vernoy haerre leringe. totter wilen dat sien becoert heeft ende in sinen ghepensen: ende tot dat sijt sijnre zielen geloeft.

20

Ende si sullen vastmaken ende si sal tot hem brenghen inden rechten wech: ende si sullen verbliden

21

ende si sal hem ondecken haer verborghen ende si sal op hem vergaderen const ende verstandenisse der gerechticheit.

22

Mer ist dat hi verdwaelt soe sal sien laten. ende leueren in sijn viants handen.

23

Kint mijn behoude den tijt: ende wachte di van quade.

24

Om dijn ziel en scaem di niet waer te segghen.

25

Want ene scaemte is. die sonden toebrenghet: ende ene scaemte is die glorie ende gracie toebrenghet.

26

Ontfanghe gheen aensicht tegen dijn aensicht: noch die loghen teghen dijn ziele.

27

En eer dinen naesten niet in sijnen val:

28

noch en behoude dat woert niet inden tide der salicheit. En verberghe dine wijsheit niet in hare schoenheit.

29

Want men bekent die wijsheit in die tonghe: ende die sin ende die const ende die leringhe sijn in eens vroets woerden: ende die starcheit inden werken der gerechticheit.

30

In gheenre maniere en wederspreke die woerden der waerheit ende scaem di vander loghen dijnre ongerechticheit.

31

En scaem di niet dine sonden te belien: ende om die sonde en doe ghenen mensch di seluen tonder.

32

En wil niet wederstaen tegen eens machtichs menschen aenschijn: noch en pine niet teghens den slach vander vluet

33

Om die gerechticheit so stride voer dijn ziele: ende stride om die gherechticheit totter doot: ende god sal voer dine vianden wtvechten.

34

Wilt niet haestich wesen in dine tonghe: noch onnutte noch traghe in dinen werken.

35

En wilt niet wesen in dijn huys als een leeu ommekerende dijn huusluden: ende verduwende die onder di sijn.

36

Dijn hant en si niet voertghesteken om te nemen: ende an di ghehaelt om te gheuen