Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xvij

1

HEre dijn oerdelen sijn groot: ende dijn woerden onsprekelijc om dat soe dwaelden die onghemanierde zielen

2

Want als die ongerechtighe wanen hebben dat si mochten heerscappie hebben bouen die heilige geboerte. sijn si in den banden der duusternissen ende der langher nacht: an die voeten ghespannen ende besloten onder den dake. ende vluchtich der ewigher voersienicheit

3

ende als si wanen dat si scuylen inden donckeren sonden so sijn si onder den duusteren ouerdecsel van verghetelheit vreselijc ontsiende: ende verstoort mit groten verwonderen.

4

Want die ghedochte diese hielt. Si en wachtense oeck niet sonder vrese: want een geluut die nederquam verstoerde die: ende drouige personen openbaerden ende gauen hem vrese.

5

Ende ghene cracht vanden vyere en mochte hem oec licht gheuen: noch die blinckende vlamme vanden sterren en mochte den eyscheliken nacht niet verlichten.

6

Want hem openbaerde haestelijc vier vol vresen: ende mit vresen gheslaghen van dies aensichtes datmen niet en sach. so achtense schoenre te wesen die dinghen diemen niet en sach.

7

Ende bi gokelrien const waren daer bespotters toe gheset. ende die berispen der wijsheit glorien mit scaemten.

8

Want die ghene die beloefden dat si souden verdriuen die vrese der storinghe vander zielen die quelden: dese quelde vol vresen mit spotten.

9

Want al wast dat sij gheen vanden onghieren dinghen en vestoerde: so veruoeren sij gestoert ende beuende mitten ouerliden vanden dieren ende mitten serpenten blasen: ende si lochenden dat sij saghen: die lucht die nyemant ontulien en mach mit ghenen redenen. Want eenpaerlijc veronlediget dat alre quaetste: mitter wroghender consciencien.

10

Want om dat die quaetheit ontsiende is. so gheeft si getuych der uerdomenissen. Want altoes doet ouerdaet die wrede gescoerde consciencie.

11

Want die vrese en is niet dan hulpe vander ouerdaet ende der ghepense wroghinghe vander hulpe.

12

Ende alsoe van binnen die ontbeidinghe minre is: so rekentse meerre consciencie van sijnre saken. daer hij den tormenten of verleent.

13

Mer die ghene die quamen ghewaerlijc inden vermoghenden nacht ende vander nederste vander diepster hellen opcomende slapende die seluen slaep die op hem quam:

14

si worden sulken tijt verstoten vanden vreemden dinghen: ende sulken tijt so ghebraken die zielen van onmachte mit ghewroghe. Want op hem was ghecomen haestighe vrese ende die niet ghewaent en was.

15

Hier na

[p. *277]

wast dat yemant van hem luden neder was ghevallen: so wacthmen hem in enen k erker ghesloten sonder yser.

16

Want wast dat yemant een dorper was of een herde of een ackerman. ende die wercman van desen dinghen veronledcht was: soe doechde hij onveriagheliken noot.

17

Want si waren alle te gader ghebonden mit eenre kethene van duysternissen. Weder dattet een blasende geest was of tusschen dicke telgheren van bomen soet gheluut van vogelen. of cracht van water dat seer liep.

18

of groot gheluut van neder gheworpen stenen: of onsienlijc loop van spelende beesten van der stemme der starcker beesten loyen of stemme die verluden vanden hoochsten berghe echo. dese dinghen deden die gebreken van vresen.

19

Want alle die rontheit der werelt wort verlicht mit blinckenden lichte: ende hi en hielt niet op mit onledicheden te werken.

20

Mer op die alleen was die swaere nacht geset een beelde der duusternissen die op hem comen souden. Daer om waren si hem seluen swaerre dan die duisternisse