Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xiiij

1

EEn ander die penst echter mit scepen te varen. als hi begint den wech te doen doer die wrede vloeden:

[p. *272]

so anroept hi een veel broesscher hout dan dat hout datten draghet:

2

want dat voerpensde die begheerte van ghewene: ende die wercman die maectet mit sijnre wijsheit.

3

Mer du vader bestierste alle dinc mit voersienicheden: want du heues ghegheuen wech in die zee. ende alte starcke wanderinghe tusschen den vloeden:

4

want du toents wel dattu machtich biste van alle te ghenesen: al waert oec dat sonder scip yemant ter zee ghinge.

5

Mer om dat die wercken dijnre wijsheit niet ydel wesen en soude: daer omme ghelouen die menschen enen cleynen hout van haren zielen: ende ouer die zee lidende mit enen scepe worden si verlost.

6

Mer oec van den beghinnen. als die houaerdighe giganten veruoeren: soe vloech die hope vander ronder werelt tot enen scepe: ende sende der werelt weder saet der gheboerten: der welker scip was bestiert in dijn hant.

7

Want dat hout is ghebenedijt: daer gherechticheit in geschiet

8

Mer die god: die mitter menschen handen wort gemaect is vermaledijt: die afgoden selue. ende die ghene diene maecte. want die ghene heeften verwrocht Mer dat beelde dat broesch was. om dat worttet toeghenaemt god:

9

ende si sijn gode in hate: die quade ende sine quaetheit.

10

Want datter ghemaect is: sal tormenten ghedoghen mitten ghenen diet maecte.

11

Om dit so en sal gheen aenscouwen wesen den afgoden vanden gheslachten want si sijn gods creaturen in haren woerden ende in becoringen vanden menschen zielen: ende in stricken der onwiser voeten.

12

Want dat beghinsel vander onsuuerheit is dat versoken van den afgoden: ende dat vinden van hem is besmetheit van leuen.

13

Noch si en hebben niet gheweest van beghinnen: noch si en sullen niet ewelijc wesen.

14

Want grote ydelheit vanden menschen vant den afgod inder werelt: ende hier om is haer eynde cort gheuonden.

15

Want een vader serighende mit bitter weeninghe so maecte hi haestelijc sijns kints beelde dat hem ghenomen was: ende dien die doe doot was als een mensche desen beghonste hi te oefenen als een god: ende hi besette onder sijn knechten heilighe oefeninghe ende sacrificien.

16

Hier na als den tijt ouerleet. so wort wassende dit onrechte gewoente: ende dese dwalinge heeftmen gheacht als een wet: ende ouermids der tyrannen gheboden soe oeffende men ghemaecte beelden.

17

Ende die ghene die die menschen niet openbaerlijc en mochten eren om dat si verre waren: soe deden si van verre brenghen hare ghelikenisse. ende maecten des conincs ghelike beelden. diese wouden eren die dedent: om dat si mit haren consente den ghenen oeffenen soude die daer niet en was. als of hi teghenwoerdich gheweest hadde.

18

Ende die grote aernsticheit vanden wercman die brochte ter oeffenighe van desen beelde. die ghene die onwijs waren.

19

Want om dat die wercman meer woude behaghen den ghenen dien onthouden hadden: dar om verpijnde hi mit sijnre const dat hi die ghelikenisse bet soude maken.

20

Mer die menichte vanden menschen wort verlei-

[p. *273]

det biden ghedaente van desen wercke ende hem die voer die tijt gheeert: hadde gheweset als een mensche. si waenden hem nv god wesende.

21

Dit was die bedrieghinghe vanden menscheliken leuen: want als menschen der vrientscappen of den coninghen dienende: so settense enen steen of een hout enen onverwandeliken name.

22

Ende en ghenoechden hem niet dat si ghedwaelt hadden in gods wetenheit: mer oec inden groten stride der onwetenheit leuende: dustanighe ende dus grote quade hietense vrede.

23

Of si sacrificeren hare kinderen. of si doen doncker sacrificien. of si hebben wakinghe vol sotheden.

24

noch tleuen noch die huwelike en wachtense te hant niet suuer: mer die een doet den anderen bi hatyen of ouerspul doende soe bedroeft hi hem:

25

ende alle dinghen sijn ondermenghet. bluet manslachte. diefte ende ghuenstheit. onkuysheit. ende onghetrouwicheit. storinghe ende versweringhe: dat gherechte gueden verghetelheit.

26

vanden here ghedenckenisse besmetheit vanden zielen. die veranderinghe vander gheboerten. die onghestadicheit van huwelike: die onghemaniertheit van den ouerspel ende vander onsuuerheit.

27

Want der ontsprekender afgoden oeffeninghe is si sake van allen quaden: dat beghin ende dat eynde

28

Of si verwoeden als si verblijden. of si voerseiden valsche dinghen: of si gelouen ongherechtelijc. Of si vergaen haestelijc.

29

Want als si betrouwen inden afgoden die sonder zielen sijn: qualijc swerende soe en wanense hem seluen niet deren.

30

Daer om gheschiede gherechtelijc hem beiden: want si gheuoelden qualijc van gode merkende die afgoden: ende si sworen ongherechtelijc in quaetheden. die de gherechticheit veronwaerde.

31

Want ten is gheen duecht den ghenen die zweren: mer der gheenre pine die sondighen doerwandelt altoes ongherechtiger ouerdaet