Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xi

1

LEgt dijn broot bouen lopende water: want na veel tiden sulstuut vinden.

2

Gheeft seuen deel ia oeck ende achte deel: want du en wetes niet wat quaet dat toecomende is bouen der aerden.

3

Ist dat die wolken veruolt worden: soe sullen sij reghen wt storten bouen dat lant. Ist dat een hout valt ten suden of ten noorden: tot wat steden dattet vallen sal daer salt sijn.

4

Die den wint behout hi en saeyt niet: ende die die wolken merket nemmermeer en sal hi oexsten.

5

Ghelijc dattu niet en wetes welc des gheestes wech is. ende bi wat reden die beenre worden geformeert in eenre ghebarender buuc: also en weetstu gods wercken niet die een maker van allen is.

6

Saey vroech dijn saet ende dijn hant en houde niet op des auonts: want du en wetes niet welc dat meer wast so dit so dat: ende of dattet beide te gader beter sal sijn.

7

Dat licht is suet ende tis den oghen ghenoechlijc die sonne te sien.

8

Ist dat een mensche veel iaren gheleeft heeft. ende in alle desen verblijt heeft gheweest: so is hi oec sculdich te ghedencken des donckers tijts ende veel daghen: die welke als si sullen comen. so sullen die voerleden dinghen worden berispt van idelheden.

9

Daer om verblijde dij ionghelinc in dijnre ioecht. ende dijn herte sij guet inden daghe dijnre ioecht: ende wandere inden daghe dijnre herten. ende in dat aenscouwen dijnre oghen. Ende wete dat voer alle dese god di sal brenghen int oerdel.