Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .x.

1

VLieghen die steruen verliesen die sueticheit der saluen Precioser is vroetscap: ende glorie dats tot enen tide clene sotheit.

2

Eens vroets herte is in sijn rechterzide: ende eens sots herte in sijn luchterzide.

3

Mer oeck daer een sot inden weghe wandert: om dat hi onuroet is. so waent hi dat alle menschen sot sijn.

4

Ist dat macht hebbende eens gheest coemt op di. soe en laet dinen staet niet: want sorghe sal doen ophouden alte grote sonde.

5

Een quaet is dat ic gesien hebbe onder die sonne: dat wtgaet vandes princen aensichte als bi dwalinghe.

6

Een sot is gheset in hogher waerdicheit: ende die rike neder sittende.

7

Ic sach knechten op paerden: ende die princen wanderden op die aerde gelijc die knechten.

8

Die een gracht graeft salre in vallen: ende die enen tuyn scheidet die slanghen sullen biten.

9

Die stenen ouerdraecht hi sal daer in worden ghequellet: ende die hout snidet hi sal daer of worden gewont.

10

Ist dat een yser plomp geworden is: mit veel pinen salment scarp maken: ende na die naersticheit sal die wijsheit volghen.

11

Waert dat een serpent bete int heimelijc: niet min en heeft die ghene die quaet spreect achter rugge

12

Eens vroets monts woert. sijn gracie: ende eens onwijs lippen sullen omme werpe.

13

Dat beghin van sijn woerden is sotheit: ende dat leste van sinen monde is alte quade dolinghe.

14

Een sot menichfoudicht die woerden. Een mensche en weet niet wat voer hem gheweest heeft: ende dat na toecomende is wie salt hem moghen segghen?

15

Der sotten pine salse quellen: die in die stat niet en connen gaen.

16

Wee dit lant wies coninc een kint is: ende wies princen vroech eten.

17

Salich is dat lant wies coninc dat edel is: ende wies princen eten in haren tiden. om te wedermaken. ende niet ter oncuysheit

18

Inden traghen sal worden vernedert

[p. *251]

die vergaderinghe vanden spannen: ende in die crancheit vanden mannen handen sal dat huus doer drupen.

19

In lachen maken si dat broot ende den wijn: om dat si werscappen sullen ende drincken Ende alle dinghen sijn den ghelde onderdaen.

20

Ende en lachter den coninc niet in dijnen ghepense: ende in dat heimelijc dijnre slaepcameren en vloect den riken niet: want die voghel des hemels sal dijn stemme draghen: ende die vloghelen hebben sullen die sentencie boetscappen