Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capit .vij.

1

WAt noot ist enen mensch dat hij meerre dinghen soect: dan hem

[p. *247]

seluen als hi niet en weet wat hi sal vercrighen tot sijnre behoef in sinen leuen inden ghetale der dagen sijnre pelgrimagie. ende in dien tiden die hi ouerlidet als een sceem? Of wie sal hem moghen seggen: wat na hem toecomen is onder die sonne?

2

Beter is enen gueden naem dan duerbare salue: ende die dach der doot is beter dan die dach der gheboerten.

3

Beter ist te gaen in een huus der sericheit: dan in een huus der werscappen. Want in dat huus so wort vermaent dat einde van allen menschen ende die leuende penst wat hi worden sal

4

Die gramscap is beter dan dat lachen: want bider sericheit vanden aenschijn. soe wort eens misdadichs menschen moet ghecastijt.

5

Daer der vroeder herte is daer is sericheit: ende daer der sotten herte is daer is blijscap.

6

Beter ist te worden berispt van enen vroeden. dan te worden bedroghen mitter sotter smekinghe:

7

want ghelijc den ghelude van verbarnenden doornen onder enen pot: so is des sots lachen Mer dit is oec ydelheit.

8

Die onbescheidenheit verstoert den vroeden: ende si sal verliesen die vroemheit sijns herten.

9

Beter is dat einde vanden bedinghe: dan dat beghin. Beter is een ghedoechsaem dan een onghehoersamighe.

10

Wes niet haestich om toornich te worden: want die gramscap rust in des sots scoot.

11

Segt niet: wat saken ist waenstu dat deerste tiden beter waren dan die nu sijn. Sulke vraghe is sot.

12

Vroetscap is oerbaerliker mit rijcheden: ende si vordert meest den genen die die sonne sien.

13

Want ghelijc dat die vroetscap beschermt: alsoe beschermt dat ghelt. Want die leringe ende die wijsheit hebben dit meer: dat si haren besitteren dat leuen gheuen.

14

Merke gods werken: dat nyemant en mach corrigeren dien di veronwaerdet.

15

inden gueden daghe so ghebruke des guets: ende wachte di vanden quaden dage. Want ghelijc dat god desen maecte so maecte hi oec dien: dat die mensche ghene rechte claghinghe teghen hem vinden en mach.

16

Dat sach ic oec inden daghe mijnre ydelheit. Die gherechtige veruaert in sine gherechticheit: ende die nydighe leeft veel tijts in sijnre quaetheit.

17

En wil niet te sere gherechtich sijn: noch en smake niet meer dan oerbaerlijc is. op dattu niet en dwaelste.

18

Doe niet seer nydichlic: ende en wilt niet wesen een sot: datstu niet en moetste steruen eer tijt

19

Het is di guet den gerechtighen tonthouden: mer en trecke dijn hant van dien niet: want die gode ontsien sij en verrokelosen niet

20

Die vroetscap sal den vroeden verstarcken bouen thien princen van eenre stat.

21

Want gheen mensche en is gherechtich in die aerde: dier guet duet ende niet en sondicht.

22

Mer oec en gheue niet dijn herte tot allen reden diemen spreect. dattu licht dinen knecht niet en moetes horen di vloken

23

Want dine consciencie weet: dattu dicwijl die ander heues gheuloect.

24

Alle dinc heb ic gheproeft in vroetscappen. Ic seide. Ic sal vroet worden: ende sij ghinc te verder van mi veel meer dan si was.

25

Ende die diepheit is hoghe: wie salse vinden?

[p. *248]

26

Alle dinc ondersocht ic mit minen ghemoede. om dat ic weten soude ende merken ende soken die vroetscap ende die redelicheit: ende om dat ik bekennen soude des sots nydicheit ende der onwiser dwalinghe.

27

Ende ic vant dat dat wijf bittere was dan die doot. Welke is der iaghers stricke: ende haer herte is een nette. Haer handen sijn banden. Die gode genoecht sal haer ontulien: mer die een sondaer is hi sal van haer worden gheuaen.

28

Sich dit heb ic gheuonden seit ecclesiastes. deen ende die ander: om dat ic die redelicheit vinden soude

29

die noch mijn ziele soect: ende ic en hebse niet gheuonden. Van dusentich mannen heb ic een gheuonden: mer van alle den wijuen en heb icker gheen gheuonden

30

Alleen heb ic gheuonden. dat god den mensche maect gherechte: ende hi menghede hem seluen in onghetellijc vraghinghen. Wie is sulc dat hi vroet is Ende wie bekent die ontbindinghe van den woerden?