Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .ij.

1

HIer om seide ic in mijn herte. Ic sal gaen ende oueruloeyen mit weelden: ende gebruken groter dinghen. Ende ic sach dat dit oec ydel was.

2

Dat lachen achte ic dwalinghe ende der blijscap seide ic wat wortstu te vergheefs bedroghen?

3

Ic pensde in mijn herte. mijn vleysch of te trecken vanden wine. om dat ic minen moet soude ouerdraghen ter vroetscap ende dat ic die sotheit soude scouwen: tot dat ic sien soude wat der menschen kinder oerbaerlijc waer: als dit ghedaen is soe is een werc onder der sonnen inden getale van sijns leuens daghen.

4

Ic maecte groot mijn werc Ic stichte tot mijnre behoef husen ic plantede wijngaerden

5

ic maecte boemgaerden ende houen ende ic plantese mit bomen van alrehande geslachten:

6

ende ic maecte tot mijnre behoef piscinen van wateren om dat ic veruersschen soude den bosch vanden groeyenden houten.

7

Ic besat oec knechten ende ioncwijuen. ende ic hadde veel ghesins: vye ende grote cudde van scapen: bouen alle die gene die voer mi waren in iherusalem.

8

Ic vergaderde te hope tot mijnre behoef siluer ende gout: ende der coninghen guet ende prouincien. Ende ic maecte sanghers ende sangsteren ende der menschen kinderen weelde nappen ende water potten in dienste om die wijn te schencken:

9

ende ic ghinc te bouen in rijcheden alle die ghene die voer mi waren in iherusalem. Oec geduerde die vroetscap mit mi:

10

ende alle dingen die mijn ogen begheerden en verboet ic hem niet: noch ic en verboet mijn herte niet ten soude alre weeldicheit ghebruken: ende ghenoechten hebben in dien dinghen die ic bereet hadde. Ende ic achte dit mijn deel te wesen waert: dat ic ghebruycte minen arbeit.

11

Ende als ic mi gekeert hadde tot alden wercken die mijn handen gemaect hadden: ende ten pijnen daer ic te vergheefs in ghesweet hadde: so sach ic in alle ydelheit ende quellinghe vanden ghedachten: ende niet bliuende onder die sonne.

12

Ic leet ouer om vroetscap te bescouwen: ende die dwalinghe ende die

[p. *243]

sotheit. Wat is die mensche: dat hij volghen mach den coninc sijnen maker

13

Ende ic sach dat die wijsheit alsoe veel bouen die sotheit ghinc: als dat licht scheelt vander duysternisse.

14

Eens wijs oghen sijn in sijn hoeft: mer die sotte wandert in duysternissen. Ic hebbe geleert dat een vergaen soude sijn des eens ende des anders:

15

ende ic seide in mijn herte. Of eens sots val ende mijn. een sal sijn: wat vordert mi dan dat ic die meeste aernsticheit hebbe ghegheuen tot wijsheit? Ende ic sprac in mijnre herten: ende mercte dat dit was ydelheit.

16

Want inder ewicheit en sal niet meer wesen die ghedenckenisse eens wijses dan eens sots: ende die toecomende tijden sullen alle dinc te gader ouerdencken mit verghetelheden. Die gheleerde sterft oec als die ongheleerde:

17

ende hier om verdroet mi mijns leuens siende alle quaet wesen onder die sonne ende alle dinc wesende ydelheit ende quellinge des geestes.

18

Echter veronwaerde ic alle mijn aernsticheit daer ic mede hebbe gepijnt ende ghearbeit alre aernstelicste onder die sonne: om dat ic na mi hebben sal een erfghenoot.

19

dien ic niet en kenne weder hi vroet of sot sal wesen: ende hi sal regneren in mijnre pijnen daer ic in hebbe ghezweet ende sorchfoudich gheweest. Ende is enich dinc dus ydel?

20

Waer bi dat ic hebbe opghehouden: ende mijn herte heeft opghegheuen voertmeer te pijnen onder die sonne.

21

Want als een ander pijnt in vroetscappen ende in leringhe ende in sorchuondicheden: soe laet hi enen ledighen mensche dat hi vercreghen heeft Daer om is dit ydelheit: ende groot quaet

22

Want wat voerdeel beiaecht een mensche van al sijnre pijnen ende van des gheestes quellinge: daer hi onder der sonnen mede ghepijnt is?

23

Alle sijn daghen sijn vol rouwen ende quellinghe: noch hi en rust niet nachts mitter gedachten. Ende en is dit oec niet ydelheit

24

En ist niet beter te eten ende te drincken ende sijnre zielen guet te thonen van sijnre pijnen? Dit is oec van gods hant.

25

Wie sal also verslinden ende mit weelde oueruloeyen als ic?

26

God gaf enen gueden mensche in sijn aenscouwen vroetscap ende const ende verstandenisse: mer hi gaf den sondaer quellinge ende oueruloeyende sorghe: om dat hi toedoen sal ende vergaderen ende leueren hem den ghenen die gode ghenoegheden. Mer dit is oec ydelheit: ende ydel sorchuoudicheit van gedachten.