Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .xxxiij.

1

ALstu sitten sulste om dattu mit enen prince eten sulste. soe merke aernstelijc wat dinghen voer dijn aenschijn gheset sijn:

2

ende sette dat mes in dijn kele: ist nochtan dattu dine ziele in dine macht hebste.

3

Begheer van sijne spise niet: daer dat broot der logenen in is.

4

En wil niet arbeiden dattu rike wordes mer sette maniere in dijnre wijsheit.

5

Heffe dijn oghen niet op die rijcheden die du niet hebben en moghes: want si sullen maken tot haerre behoef vloghelen als aernen: ende si sullen vlieghen inden hemel.

6

En eet niet mit enen nydigen mensche noch en begheer sijn spise niet

7

want inder gelikenisse eens waersegghers ende eens geraders soe waent hij dies hi niet en weet. Hi sal di segghen eet ende drinct: ende sijn herte en is mitti

[p. *232]

niet.

8

Die spijise diestu ghegheten hebste sulstu wt spuwen: ende du sulste dine alte schone redene verliesen.

9

Inder onwiser oren en spreke hem niet: want si sullen veronwaerden die leringhe dijnre sprake.

10

En ghenake der cleynre terminen niet: ende en ganc inden weesen acker niet.

11

Want haer naeste is starc: ende hi sal teghen di haer saken veroerdelen.

12

Dijn herte moet ingaen ter leringhe: ende dijn oren ter woerden der consten.

13

Wilt niet die disciplijn of trecken vanden kinde: is datstuut slaetse mitter rueden. ten sal niet steruen.

14

Du sulstet slaen mitter ruede. ende du sulste sijn ziele verlossen vander hellen.

15

Kint mijn is dat dijn herte sal vroet sijn so sal mijn herte mitti verblijden:

16

ende mijn nyeren sullen verblijden als dine lippen gherechtighe dinghen sullen spreken.

17

Dijn herte en volghe den sonders niet. mer wes alden dach in des heren vrese: want du sulste hope hebben inden vtersten:

18

ende dijn ontbeiden en sal niet worden wech ghedaen.

19

Kint mijn hore ende wes vroet: ende beleide dijnen moet inden wech.

20

Wilt niet sijn inder dranckers werscap. noch in haer maeltiden die vleysch gheuen te eten.

21

want si gheuen hem ledichlijc ten dranc ende haer ghelt te gheuen. daer mede worden si verteert: ende men sal dat slapen cleden mit lakenen.

22

Hoer dijnen vader die di wan: ende en versmaets niet als dijn moeder out sal sijn gheworden

23

Cope waerheit: ende en wilt niet vercopen wijsheit noch die leringe noch die verstandenisse.

24

Eens gherechts vader verblijt mit blijscapen: die enen vroeden ghewonnen heeft hi salre in verblijden:

25

Dijn vader ende dijn moeder moet verbliden: ende hi verblijt die di gewonnen heeft.

26

Kint mijn gheeft mij dijn herte: ende dijn oghen moeten mijne weghen wachten.

27

Want een licht wijf is een diepe graft: ende een vreemt wijf een nauwe putte

28

Si leit laghen inden wech als een moerdenaer: ende dien sij vint onbehuet: dien doot si.

29

Wien is wee: wies vader is wee: wien sijn die twistinghe: wies sijn die kuylen. wien sijn wonden sonder sake: wien is wtgrauinghe vanden oghen?

30

Ist der gheenre niet die inden wijn wonen: ende rusticheit hebben mitten nappen wt te drincken

31

Aenscouwe den wijn niet als hi bleec schijnt: als sine verwe blicket in die glasen. Hi gaet suetelijc in

32

mer inden lesten sal hi biten als een slanghe: ende hi sal venijn wtstortten als een serpent

33

Dijn oghen sullen sien die wiue van buyten: ende dijn herte sal verkeerde dinghen spreken.

34

Ende du sulste sijn als die slaept int midden der zee: als een vakerachtich stierman als hi sijnen ancker verloren heeft: ende du sulste seggen

35

Si sloghen mi mer ic en screyde niet si toghen mi ende ic en gheuoeldes niet Wanneer sal ic ontwaken: ende echter wijn drincken?