Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xix.

1

BEter is die arme die wandert in sijnre simpelheit: dan die rike die bitende is sine lippen ende onwijs.

2

Daer der zielen const niet en is dat en is niet guet: ende die haestich is mitten voeten sal hem stoten.

3

Eens menschen sotheit ondertreden sijne screden ende teghens gode is hi heet in sijnen moede:

4

Rijcheden brenghen veel vrienden toe: mer vanden armen worden die vrienden ghescheiden die hi hadde.

5

Die valsche oerconde en sal niet sijn ongecastijt: ende die loghen spreect hi en sal niet ontulien.

6

Veel luden oefenen eens machtichs mans persoen: ende si sijn des gheens vrient die ghiften gheeft

7

Eens arms menschen brueder hateden hem: hier en bouen ghinghen sijne vrienden verre wech van hem. Die allene woorden volghen hi en sal niet hebben:

[p. *228]

8

mer die besitter der ghedachten is. hi mint sijn ziele: ende die behueder der wijsheit die sal guet vinden.

9

Die valsche oerconde en sal niet sijn onghecastijt: ende die loghen spreect hi sal veruaren.

10

Den sot en betaemt niet weeldicheden: noch enen dienstknecht heerscapie te hebben bouen den prince.

11

Eens mans leringhe bekentmen bider ghedoechsaemheit: ende sijn glorie is ongherechticheden ouer te liden.

12

Ghelijc den gebreisch des libaerts also is des conincs gramscap: ende ghelijc den dou op dat cruyt: also is sijn verblijden.

13

Des vaders rouwe is een sotten soon: ende een sceldeachtich wijf is dat dack dat altoes doer reghent.

14

Huys ende rijcheden worden ghegheuen van vader ende van moeder: mer properlijc wort vanden here ghegheuen een wijs wijf

15

Die traecheit sendet vaec in: ende die onghemanierde ziele sal hongher hebben.

16

Die tgebot houdet hi behuedet sijn ziele: mer die sijn weghe verroekeloest sal worden ghedoot.

17

Hi wokert den here die des arms ontfermt: ende hi sal hem sijn loon ghelden.

18

Leer dijn kint ende en wanhope niet: mer en sette dijn ziel niet tot sijnre dootslach.

19

Die onghedoechsaem is sal scade doghen: ende als hi is beroeft. sal hi ander toelegghen.

20

Hoer raet ende ontfanc discipline: op dattu wijs moges sijn in dinen achterste.

21

Veel gepensen sijn in eens mans herte: mer des heren wille duert ewelijc.

22

Die mensche die ghebrec heeft hi is ontfermich: ende beter is een arm mensch gherechtich dan een loghenachtich man.

23

Des heren vrese is ten leuen: ende hi sal gheduren in volheden sonder eens quaets visiteren.

24

Die traghe verberghet sijn hant onder sijnen arm: ende steectse tot sijnen monde waert niet.

25

Als een mit pestilencie gheslaghen is so sal een sot te wijser sijn: want berispestu enen wijsen hi sal die wijsheit verstaen.

26

Die quellet sijn vader ende vliet sijnre moeder: hi sal vol lachters sijn ende onsalich.

27

Sone en laet niet te horen leringhe: noch en wes niet onwetende in woerden der consten.

28

Die ongherechtighe oerconde bespot dat vonnes: ende der quader mont verswelget ongherechticheit.

29

Den bespotteren sijn beriet vonnissen: ende slaende hamers der sotter lichamen.