Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capit .xvi.

1

DIe mensche behoert toe sijn gedachte te bereiden: ende die here die tonghe te bestueren.

2

Alder menschen weghen sijn openbaer sijnen oghen: mer die here is wegher der gheesten.

3

Ondect die here dine werken: ende dine gepeysen sullen worden gheregeert.

4

Alle dinc heef die here ghemaect om hem seluen: ende den quaden sal hi brenghen tot enen quaden daghe

5

Elc hoechdraghende is des heren veronwaerden: al ist oec dat hi mitter hant an die hant si. hi en sal niet ontsculdich sijn. Dat beghin-

[p. *225]

sel van goeden weghe is gherechticheit te doen: want si is voer gode ontfancliker dan offerhande offerende.

6

Mit ontfermichede ende mit waerhede wort die ongherecticheit verlost: ende in des heren vrese keertmen van dat quade

7

Als den here eens menschen weghe genoghen: soe sal hi oec sijnen vianden keren tot vreden.

8

Beter is een luttel mit gherechticheden: dan veel vruchten mit ongherecticheden.

9

Des menschen herte regeert sijnen wech: mer het is des heren te regeren sine ganghen.

10

In des conincs lippen sijn voerwetenheden: in den vonnisse en sal sijnen mont niet dwalen.

11

Tghewichte ende die waghe sijn des heren vonnissen: ende sijn werken sijn alle die stenen des werelts.

12

Die onghenadeliken doen. sijn den coninc te onwaerden: want mit gherechticheden wort sijnen troen gheuesticht.

13

Der coninghe wille sijn gherechtighe lippen die gherecticheit spreect hi sal worden opgherecht.

14

Des conincs veronwaerden is die bode des doots: ende die wise man sellen sachten.

15

In die blijscap van des conincs aensicht is dat leuen: ende sijn guedertierenheit is als den tydigen reghen.

16

Besittet die wijsheit want sij is beter dan gout: ende vercrighe vroetscap want si is precioser dan siluer.

17

Der gherechtigher pat keert vanden quaden: die behoeder sijnre zielen hout sijn leuen.

18

Houaerdye die voercoomt den rouwe: ende voer dien val sal die gheest verheuen worden.

19

Het is beter vernedert te worden mitten sachtmoedighen: dan roof te delen mitten houaerdighen.

20

Die gheleert sijn mitten woerden hi sal guet vinden: ende die inden here hoopt is salich.

21

Die wijs van harten is die salmen vroet heten: ende die suet van spraec is hi sal meerre dinghen vinden.

22

Fonteyn des leuens is die leringhe een besitter: der sotter leringhe is dwaesheit.

23

Eens wijs mans herte sal sijnen mont leren: ende het sal gracie doen an sinen lippen.

24

Besette woerden sijn als een honichroot: ende die sueticheit der zielen is der beenre gesontheit.

25

Enen wech is die den mensche recht dunct: ende sijn achterste leiden totter doot.

26

Eens zielen die arbeit. arbeit hem seluen: want sijn mont dwinct hem daer toe.

27

Die quade mensche grauet quaet: ende in sijnen lippen ontsteect vier.

28

Een verkeert mensche verwect stridinge: ende een clapper verscheidet die princen.

29

Een ongherechtich man smeect mit sijnen vrient: ende leiten doer een wech die niet guet en is.

30

Die mit bescaemden oghen quaet penst: sijn lippen bitende voldoet hij tquaet.

31

Die outheit is crone der waerheit. Die sal gheuonden worden inden weghe der gherechticheit.

32

Een ghedoechsaem man is beter dan een starc man: ende die ouer sinen moet macht heeft. dan die een stede verwint

33

Men werpt die loth inden scoot: mer si worden vanden here onderscheiden