Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xij.

1

DIe discipline mint die mint wetenheit: mer die berispinghe haet hi is onwijs.

2

Die guet is hi sal gracie sceppen vanden here: mer die betrouwen heeft in sijnen ghepense hi doet onghenadelijc.

3

Een mensche en sal niet starc worden van onghenadicheit: ende der gherechtigher wortelen en sal niet worden gheporret.

4

Een aernstich wijf is een croon haren man: ende vuylheit is in haer ghebeente die te lachteren sijn.

5

Der gherechtigher ghepensen sijn vonnissen: ende der quader raden sijn boos.

6

Der onghenadigher woerden legghen lagen des bluets mer der gherechtigher mont salse verlossen

7

Keer omme die quade ende si en sullen niet wesen: mer der gherechtiger huys sal gedurich wesen.

8

In sijnre leringhe bekentmen den man: mer die ydel ende sot is sal versmaetheit hebben

9

Beter is arm ende die hem seluen ghenoecht: dan een hoochdraghende die broots ghebrec heeft.

10

Die gherechtighe kent die zielen van zijn vye. Mer der onghenadigher bynnensten sijn fel.

11

Die sijn lant bouwet hi sal worden ghesadet van brode: mer die ledicheit

[p. *221]

na volghet hi is alte soet. Die sot is in die ghemaniertheden van wine: hy laet lachter in sine vermaninge.

12

Des onghenadichs begheerte is dat quaetste teyken: mer der gherechtigher wortelen sal voertganc hebben.

13

Om die sonden der lippen soe naket den quaden val: mer die gherechtige sal ontvlien van vernoye.

14

Vander vrucht sijns monts sal elc worden veruolt van guede: ende men sal worden ghegheuen naden wercken sijnre handen.

15

Eens dwaes wech is recht in sijnen oghen: mer die wijs is hoert die raden.

16

Een sot toent te hant sinen toren mer die sijn onrecht veyst die is scalc.

17

Die spreect dat hi weet hi is rechter der gherechticheit: mer die lieghet hi is een bose oerconde.

18

Enich is die ghelouet ende hij wort ghenopet als mitten zwaerde der consciencien: mer der wijser tonghe is ghesontheit.

19

Die lippen der waerheit sullen ewelijc vast wesen: mer die haestighe oerconde is. spreect mitter tonghen der loghenen

20

Boesheit is inder gheenre herten die quaet peysen: mer die aengaen die raden der vreden. hem volghet blijscap.

21

Den gherechtighen en sal niet bedrouen wat hem gheschiet: mer die onghenadighe sullen veruollet worden mit quaden.

22

Een veronwaerden is den here loghenachtighe lippen: mer die ghetrouwelijc doen ghenoghen den here.

23

Een scalc mensche heelt sijn conste ende der onwiser herten verporret sotheit

24

Der starcker hant sal heerscappie hebben: mer die lidende is die sal ten tijnse dienen.

25

Bitterheit die in eens mans herte is sallen veroetmoedighen: ende hi sal worden verblijt mit gueder redenen

26

Die scade verrokeloest omden vrient hij is gherechtich: mer der onghenadigher wech sal die bedrieghen.

27

Die bose en sal gheen ghewin vinden: ende des menschen guet sal sijn dat loon vanden goude.

28

Inden weghe der gherechticheit is dat leuen: mer die dwalende wech leidet ter dootwaert.