Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .x

1

EEn wise soon verblijt den vader: mer een sotkint is droefheit sijnre moeder.

2

Die stat der onghenadicheit en sal hem niet vorderen mer die gerechticheit verlost vander doot.

3

Die here en sal niet quellen des gherechtighen ziele mit hongher: ende der onghenadiger verradenisse sal hi omme werpen.

4

Een ledighe hant werct armoede: mer der stercker hande bereyden rijcheden. Die hem verlaet op loghenen hij voedet die wynde: ende dese selue volghet den vlieghenden voghelen.

5

Die vergadert inden oest. is een wijs kint: mer die slaept inden somer. is een kint des lachters.

6

Des heren benedictie is op des gherechtighen hoeft: mer der onghenadigher mont ouerdect die quaetheit.

7

Des gherechtichs ghedencken is mit prijs: ende der onghenadigher namen sullen stincken

8

Die wijs is van harten sal ontfaen gheboden: die sotte wort gheslaghen mitten lippen.

9

Die simpelijc wandert hi wandert trouwelijc: mer die sijn weghen verquaet hij sal openbaer sijn.

10

Die wenct mitten oghen sal rouwe gheuen: die sotte sal worden gheslaghen mitten lippen.

11

Die openbaerlijc berispt hij maect vrede: des gherechtichs mont is een ader des leuens: ende der onghenadigher mont ouerdect die quaetheit.

12

Hatie verwect die striden: ende caritate ouerdect alle die misdaden.

13

Die wijsheit sal worden gheuonden in des wisen lippen: ende die roede op des gheens rugghe die ghebrec heeft van herten

14

Die wijse verborghen die const: mer des sots mont is naest der scanden.

15

Eens rijcs mans guet is die poorte sijnre starcheit: ende der armer anxt is haer ghebrec.

16

Des gerechtichs werc is als een leuen: mer des ongenadichs vrucht is ter sonden.

17

Wech des leuens is die

[p. *219]

ghene die discipline houdet: mer die berispinge laet. hi dwaelt.

18

Loghenachtighe lippen verborghen hatye: die lachter voert brenct hi is sot.

19

In vele spreken en sal die sonde niet gebreken: want die sijn lippen worden ghemaniert hi is alte vroet.

20

Die gherechtighe tonghe die is als wtuercoren siluer: der onghenadiger herten is ouer niet.

21

Des gherechtighen lippen leren vele luden mer die ongheleert sijn sullen steruen in armoede.

22

Des heren benedictie maect rike luden: ende pijne en sal mit hem uiet vergaderen.

23

Die sotte werct quaetheit als bi nidicheit: mer die wijsheit is inden vroeden man.

24

Dat die onghenadighe ontsiet dat sal op hem comen: ende den gherechtighen sal haer begheerte ghegheuen worden.

25

Als een tempeest ouerlidende sullen die onghenadighe niet sijn. Mer die gherechtighe sullen sijn als ewelijc vasticheit.

26

Ghelijc dat edic is den tanden ende rooc den oghen: alsoe is die traghe den ghenen dien inden weghe ghesent hebben.

27

Des heren vrese verlanghet die daghen: ende der onghenadigher iaren sullen worden ghecort.

28

Der gherechtigher ontbeiden is blijscap: mer der ongenadigher hope sal te niet gaen.

29

Eens simpels starcheit is des heren wech: ende anxt den ghenen die quaet doen

30

Die gherechtige en sal nymmermeer worden beruert: mer die onghenadige en sullen niet wonen opter aerden.

31

Des gherechtichs mont sal voertbrenghen wijsheit: ende der quader tonghen sullen vergaen.

32

Eens gherechtichs lippen werken ghenoechlicheden: ende der quader mont verkeertheden.