Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)
(2008)–Anoniem Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)– Auteursrechtelijk beschermd1EN roopt die wijsheit niet: ende en gheeft die vroetscap haer stemme niet? | |
2Si staet inden oppersten ende ten hoechsten toppe. bouen den wech in den midden der paden. | |
3Neuen die poorten vander steden. indien doren spreect sij ende seit. | |
4O mannen tot v roop ic. ende mijn stemme is totter menschen kinderen. | |
5Ghi cleine verstaet behendicheit ende ghi onwise merct int herte. | |
6Hoert want ic sal spreken van grote dinghen: ende mijn lippen sullen worden ontdaen om gherechticheden te voersegghen. | |
7Mijn kele sal die waerheit pensen. ende mijn lippen sullen die onwaerdige veronwaerden. | |
8Alle mijn reden sijn gerechtich: in dien en is gheen quaet noch verkeertheit. | |
9Sij sijn recht den ghenen diese verstaen: ende effen den ghenen die conste vinden. | |
10Ontfanc mijn discipline ende niet ghelt: ende verkiest meer leringhe dan gout. | |
11Want wijsheit is beter dan alle preciose rijcheden: ende al datmen begheert en machmen tegen haer niet rekenen. | |
12Ic wijsheit wandere inden | |
[pagina *217]
| |
raden: ende ic byn onder gheleerde ghepense. | |
13Des heren vrese hatet tqade: hoechdraghenheit ende houaerdye ende quaden wech ende den mont mit tween tongen lachtere ic. | |
14Mijn is raet ende gerechticheit mijn is die vroetscap ende mijn is die cracht. | |
15Bi mi regneren die coninghen ende die ghene die die wet maken onderscheidenheden. Bi mi is gherechticheden. | |
16Bi mi ghebieden die princen: ende bi mi onderscheiden die machtighe die gherecticheit. | |
17Ic minne die ghene die mi minnen: ende die vroech waken tot mi die sal mi vinden. | |
18Rijcheden ende glorien sijn mit mi: hoge rijcheit ende gherechticheit. | |
19Ende mijn vrucht is beter dan gout ende preciose stenen: ende mijn spruten sijn beter dan wtghecoren siluer. | |
20Ic wandere inden weghe der gherechticheit: in midden den paden des vonnissen: | |
21om rijc te maken die mi minnen: ende om haren scat te veruollen. | |
22Die here besat mi inden beghinne sijnre wegen. eer hi yet maecte vanden beghinne: | |
23vander ewicheit bin ic gheordineert ende vanden ouden: eer die aerde ghemaect was. | |
24Ende noch waren die afgronden niet: ende ic was te hant ontfaen. Ende noch en waren niet wtghespronghen die fonteynen der wateren: | |
25noch die berghen mit swaren hopen niet. Voer alle die houelen was ic ghebarende. | |
26Ende noch en hadde die aerde niet ghemaect: noch die riuieren ende die herren der rontheden der werelt. | |
27Doe hi die hemelen bereide soe was ic daer mede: dat hi mit sekeren wet ende ommeringhen der afgronden ommesettede. | |
28Doe hi die sterren bouen vast settede: ende woech die fonteynen vanden wateren. | |
29Doe hij omme die zee settede haren termijn: ende hi wet settede den wateren. dat si ouer haren termijn niet gaen en souden. Doe hi woech die fondamenten vander aerden: | |
30soe was ic mit hem alle dinc makende. Ende ic hadde genoechte elcs daghes spelende voer hem tot alre tijt: | |
31ende spelende in die rontheit der werlt: ende mijn ghenoechte sijn te wesen mit kinderen der menschen. | |
32Nu hier om mijn kinderen hoert mi. Si sijn salich die hueden mine weghen. | |
33Hoert discipline ende weest wijs: ende en wiltse niet afwerpen | |
34Salich is die mensche die mij hoert: ende die daghelijcs waect voer mijn dore: ende wacht die stilen van mijnre doren. | |
35Die mi vinden sal hi sal dat leuen vinden: ende sceppen salicheit vanden heer. | |
36Mer die teghen mi sondighen sal: die sal sijn siel quetsen. Alle die mi haten die minnen die doot |
|