Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .vi.

1

SOne mijn hebstu belofte gedaen voer dinen vrient: so heefstu dijn ziele ghebonden an enen vreemden.

2

Du biste omme ghestrict mitten woerden dijns monts: ende gheuaen mit dinen properen reden.

3

Sone mijn hier om doch dat ic di segghe ende verlosse dij seluen: want du biste gheuallen in dijns naesten handen. Loop al omme haeste di: verwecke dinen vrient

4

Ende en gif genen slaep dinen oghen: noch dinen wijnbraeuwen en sijn niet vakerich.

5

Worde verlost als een calf vter hant: ende als een voghel van eens voghelaers stricken.

6

O traghe ganc ter miren: ende merke haer weghe: ende leer wijsheit.

7

Want al en heeftet ghene beleider noch ghebieder noch prince

8

si vergadert inden somer spisen tot haer behoef: ende bereidet inden ouxt dat si eten sal.

9

O trage hoe langhe slaepstu? wanneer sulstu opstaen van dinen slaep?

10

Du sulste luttel slapen ende luttel vakerich sijn: ende luttel sulstu dijn handen te gader vergaderen om te slapen:

11

ende dij sullen gebreken an comen als een wechganger: ende armoede als een ghewapent man Mer ist dattu niet trage en biste: soe sal dijn ouxt comen als een fonteyne: ende gebrec sal verre van di vlien.

12

Een mensche die is een apostaet een onnut-

[p. *215]

te man die wandert myt verkeerden monde.

13

Die wencket mitten oghen. ende tredet mitten voet. ende spreect mitten vingher.

14

ende verziert quaet mit quader herte: ende alle tide saeyt hi onvrede.

15

Dese sal haestelijc verlies aen comen: ende haestelijc worden vertreden ende voert an en sal hi ghene medecine hebben.

16

Ses dinghen sijn die de here haet: ende dat seuende verwondert zine ziele.

17

Hoech draghende oghen. een loghenachtighe tonghe. handen die onnosel bloet wt stortten:

18

een herte dat verziert quade ghepensen: snelle voeten om te lopen ten quade.

19

die loghen voertbrenct ende valsche ghetughe: ende hem die tusschen ghebruederen saeyt onvrede.

20

Sone mijn behuede die gheboden dijns vaders ende en laet dijnre moeder ewe niet:

21

bintse in dijn herte eenpaerlijc: ende wintse om dijne kele

22

Alstu wanderste soe sullen si mit dij gaen: alstu slaepste soe sullense di behueden: ende alstu ontwakes so spreect mit hem.

23

Want dat ghebot is een lichtvat ende die ewe is tlicht: ende berisper der disciplinen is een wech des leuens:

24

dat si di behueden vanden quaden wiue: ende vander sachter tonghe eens vreemts wijfs.

25

Dijn herte en begheer haer schoenheit niet: dattu niet en wortste gheuaen mit haren wencken

26

Want eens lichts wijfs loen is cume eens broots waerdich: mer dat wijf vaet des mans preciose ziel.

27

En mach een mensche niet berghen vier in sinen bosem dat sijn cleder niet en barnen:

28

of wanderen op colen dat sijn planten van sinen voeten niet en barnen?

29

Aldus die ingaet tot sijns naestens wijfs huse: hi en sal niet suuer wesen als hijse beruert heeft.

30

Het en is niet van groter misdaet als een man ghestolen heeft Want hi steelt: om zijne hongherige ziele te veruollen.

31

Ende als hi begrepen wort so sal hijt seuenuout weder geuen: ende hi sal al dat guet van sijnen huse geuen: ende verlossen hem.

32

Mer die ouerspeelre is: om die ghebreke sijnre herten sal hi sijn ziele verliesen.

33

Lelicheit ende lachter vergadert hi tot sijnre behoef: ende sijn scande en sal niet worden of ghedaen.

34

Want des mans toren ende gramscap en sal niet sparen inden daghe der wraken:

35

noch hi en sal niet horen na yemants bede: noch hij en sal niet ontfaen veel ghiften om verlossenisse.