Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .iij.

1

SOne mijn en vergheet niet mine wet: ende dijn herte behuede mine gheboden.

2

Want si sullen di gheuen lancheit van daghen ende iaren des leuens ende vrede.

3

Ontfermherticheit ende die waerheit en laten di niet Wintse om dine kele ende bescrijftse inden tatelen dijnre herten:

4

ende du sulste vinden gracie ende guede discipline voer gode ende den menschen.

[p. *212]

5

Hebbe betrouwen inden here van al dijnre herten: ende en verlate di niet op dijnre vroetscap.

6

Pense om hem in allen dinen weghen. ende hi sal dijn ganghen beleiden.

7

En wes niet wijs voer di seluen. Ontsich den here: ende ganc wech vanden quaden.

8

Want ghesontheit sal sijn dinen nauele: ende ververssching dijnre beenren.

9

Ere den here van dinen guede: ende ghif der armen van den primicien van allen dinen vruchten:

10

ende dijne scuren sullen vervolt worden van satheden: ende dijn wijnperssen sullen ouerlopen van wijne.

11

Sone mijn en werpe des heren discipline niet of noch en ganc niet tonder alstu van hem berispt wortste.

12

Want soe wien die here mint dien berispt hi: ende hi ghenoghet hem als den vader inden soen.

13

Salich is die mensche die die wijsheit vindet: ende die oueruloeyt van vroetscappen.

14

Want haer beiach is beter dan comanscap van siluer ende van goude. Haer vruchten sijn die eerste ende puerste.

15

Si is precioser dan alle rijcker wijsheden: ende al datmen begeert: dat en machmen teghen haer niet rekenen.

16

Lancheit der daghen is in haer rechterzide: in haer luchter zide sijn rijcheden ende glorie:

17

haer wegen sijn schone weghen: ende al haer paden sijn vredelic.

18

Si is dat hout des leuens den ghenen diese begripen: ende diese houdet is salich.

19

Die here fondeerde in die wijsheit die aerde: hi maecte die hemelen vast mitter vroetscap

20

Mit sijnre wijsheit spronghen die afgronden wt: ende die wolken wassen mitten douwe.

21

Sone mijn en laet dit niet vallen van dinen oghen. Wachte mijn wet ende oec minen raet:

22

ende leuende sal dine ziele wesen: ende graci dijnre kelen.

23

Dan sulstu ghetrouwelike wanderen in dine weghe: ende dijn voet en sal hem niet stoten.

24

Slaepstu soen so en sulstu di niet ontsien. du sulste rusten: ende dijn slaep sal suet sijn.

25

En ontsich di niet van haestigher vrese: noch der onghenadigher machten die di aen vallen.

26

Want die here sal sijn in dijn zide: ende behueden dijn voet dattu niet gheuanghen en wordes.

27

En wil hem niet verbieden wel te doen diet doen mach: oftu vermoghes so doe oec wel.

28

Ende en seg dinen vrient niet: ganc ende coem weder morgen sal ict di gheuen: alstuut te hant gheuen moges.

29

En pine di dinen vrient niet quaet te doen: als hi in di betrouwen heeft.

30

En stride teghens ghenen mensch te vergheefs als hij dij niet quaets ghedaen en heeft.

31

En volghe den ongherechten mensche niet na noch en volch sine weghen niet:

32

want des heren veronwaerdicheit is elc bespotter: ende sijn spreken is mitten simpelen

33

Vanden here is armoede in des onghenadichs huus: want der gerechter woninghe sullen worden gebenedijt.

34

Den bespotters sal hi bespotten: ende den saftmoedighen sal hij gracie gheuen.

35

Die wijse sullen glorie besitten: der sotter blijscap is scande