Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .xxxvi

1

ENoch deder heliu dit toe ende heeft ghesproken.

2

Ontbeide mi een luttel: ende ic sal di wisen. Want noch heb ic dat ic ouer gode spreken mach.

3

Ic sal mijn conste versegghen van den beghinne: ende ic sal minen maker prouen gherecht te wesen.

4

Want waerlike sijnt mijn woerden sonder loghen: ende die volmaecte conste salmen di prouen.

5

God en verwerpt die machtighe niet om dat hi selue machtich is:

6

mer hine behout die quade niet: ende hij gheeft den armen vonnisse

7

Hi en keert sijn oghen vanden gherechtighen niet: ende hi settet die coninghe ewelijc inden zetel: ende daer worden si verheuen.

8

Ende ist dat si in veteren gespannen worden. ende ghebonden mitten coorden der armoeden:

9

so sal hi hem haer werken toghen ende haer misdade: want si ouerdadich waren.

10

Hi sal oec haer ore bedecken om te berispene: ende hi sal spreken dat si ghekeert worden van hare quaetheit.

11

Op dat sijt horen ende houden. so sullen si haer daghe veruollen in guede: ende haer iare in glorien.

12

Mer en horen sijs niet. so sullen si dore tswaert liden: ende worden verteert in sotheden.

13

Die veinsers ende die scalke verporren gods gramscap: ende si en sullen niet ropen als si ghebonden sullen sijn.

14

Hare ziele sal steruen in tempeeste: ende haer leuen onder die onmachtige.

15

Hij sal den armen verlossen van sinen vernoye: ende hi sal sijne oren doen weten in tribulacien.

16

Hier om sal hi dij verlossen vanden nauwen monde alte mil-

[p. *204]

delike: ende die en ghenen gront onder hem en heeft. Want die ruste dijnre tafelen sal wesen vol vetheden.

17

Dijn sake is gheuonnist als eens quaets: ende du sulste die sake ende tfonnisse ontfaen.

18

Hier om en laet di die gramscap niet verwinnen dattu yemant verduweste: noch menichte van ghiften. ende laet di niet neder trecken.

19

Leg of dijn grootheit der tribulacie: ende alle die vrome van machte.

20

En verlange den naechte niet:dat hij ouer hem volc op come.

21

Wachti dattu dij niet en heldes ter quaetheit. Wantu hebsten begonnen te volghen na dijn catiuicheit.

22

Sich god is hoghe in sijnre machte: ende nyemant en is hem ghelijc inden wtgheuers.

23

Wie sal moghen sijn weghen ondersoken: ofte wie mach hem seggen du hebste quaetheit ghedaen?

24

Ghedenke dattu sijn werke niet en weetste: daer die mannen of voerseit hebben.

25

Alle menschen sien hem: ende elc sietene van verre

26

Sich god is groet ende verwint onse conste. Ende tghetal van sinen iaren is onbegripelijc.

27

Die de dropelen vanden reghene wech duet. ende hi stort den reghen vte als stroem.

28

Die vten wolken vloeyen: diet al bouen bedecken.

29

Op dat hi wtspreiden wil die wolke als sine tente.

30

ende blixemen mit sinen lichte van bouen: sal hij oec die herren vander zee ouerdecken.

31

Want hier mede vonnist hi tfolc: ende gheeft vele sterflike creaturen spise.

32

inden handen verbercht hi tlicht: ende hi heeft hem beuolen dattet echtr weder come

33

Hi boetscapt sinen vrient daer of dattet sine possessie sal sijn: ende dat hi totten lichte opcomen mach