Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capit .xxxv.

[p. *203]

1

EChter sprac helyu dit oec.

2

Dunket v dijn ghepeins gerecht: dattu seitste ic bin gerechtigher dan god?

3

Want du hebste gheseit. Di en genoghet niet dat gherecht is. Ofte wat vordertet di: ist dat ic sonsighe?

4

Hier om sal ic dinen woerden antwoerden: ende dinen vrienden mitti.

5

Ansich den hemel ende merke: ende bescouwe die sterren dat hi hogher is dan du.

6

Oftu sonde doeste: wat sulstu hem scaden? Ende of dijn quaetheden gemenichfoudicht worden: wat sultstu teghen hem doen?

7

Oftu oec wel doeste. wat sulstu hem gheuen: of wat sal hi van dijnre hant ontfaen?

8

Enen mensche die dijns ghelijc is sal dine quaetheit scaden: ende dine gherechticheit sal hem eens menschen soen helpen.

9

Om die meniehte van ouerdadighen luden sullen sij ropen: ende si sullen gherucht maken om die crachte vander tyrannen arme

10

Ende hij en seide niet waer is god die mij maecte: die inder nacht sanghe ghegeuen heeft.

11

Die ons leert bouen den beesten vanden lande: ende die ons wiset bouen den voghelen des hemels.

12

Daer sullen si ropen ende hi en sals niet horen. omder quader houaerde.

13

Daer om en sals god niet horen te vergheefs. ende die almachtighe sal elcs saken ansien.

14

Alstuut oec segste hi en merkes niet: worde gheuonnist voer hem. ende ontbeide hem.

15

Want nu en brenghet hij sine gramscap niet toe: noch hi en wreect die misdaet niet seer.

16

Hier om heeft iob sinen mont te vergheefs ontdaen: ende hij menighfoudicht die woerde sonder conste