Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxxiiij.

1

HEliu sprac voert ende seide dit.

2

Gij wise hoert mijn woerden: ende ghi gheleerde hoert na mi.

3

Want die ore proeft die woerden: ende die kele onderscheit die spisen vanden smaken.

4

Kiesen wi te onsen behoef vonnissen: ende sien wi onder ons luden dat best is

5

Want iob heuet gheseit ic bin gerechte: ende god heuet mijn vonnisse omgheworpen.

6

Want in mi te vonnissen is loghene: ende mijn ghescutte is ondrachtich sonder enighe sonde.

7

Wie is een man also iob is. die onwaerdicheit drinct als water:

8

die gaet mitten ghenen die quaet doet ende wandelt mit quaden mannen?

9

Want hi heuet gheseit. Een man en sal gode niet genoghen: al waert oec

[p. *202]

dat hi mit hem liepe.

10

Hier om so hoert mi gi besette mannen. Van gode moet onghenadicheit verre sijn: ende vanden almachtigen ongherechticheit

11

Want hi sal enen mensche sijn werc ghelden: ende na sijnen weghe.

12

Want waerlike god en sal niemant te vergheefs verdomen. noch die almachtighe en sal tsonnisse niet omwerpen

13

Wien heuet hi anders gheset bouen der aerden: of wien heuet hi gheset bouen der werelt die hij ghemaect heuet?

14

Oprecht hi te hem waert sijn herte: so sal hi te hem waert trecken sinen gheest ende sinen adem.

15

Alle vleysch sal te gader ghebreken: ende die mensche sal in assche verwandelen.

16

Oftu verstandenisse heefste soe hore datmen seit: ende merke naden gheluut van mijnre sprake.

17

En mach hi niet ghenesen worden die tfonnisse mint? Ende hoe moechstu so sere verdomen den ghenen die gherecht is?

18

Die den coninc seit vernoyeerde: ende die leitman heet quaet.

19

Die der princen personen niet wt en neemt: noch en bekende dien tiranne doe hi ieghen den armen striden soude. Want alle menschen sijn twerc van sijnen handen.

20

Si sullen haestelijc steruen: ende te middernacht sullen die luden worden ghestoert: ende ouerliden ende doen den ouerdadighen wech sonder hant.

21

Want sijn oghen sijn bouen des menschen weghe: ende hi merct al haer voetstappen.

22

Ende gheen donckerheit en sijn noch en gheen scaduwe der doot: dat si daer moghen verberghen die quaet doen.

23

Want ten is voertmeer in smenschen machte niet: dat hi te gode comen mach in vonnissen.

24

Hi salder vele ende ouertallijc tonder doen? Ende hi sal ander ouer hem luden doen staen

25

Want hi kent haer werken: ende hier om sal hij die nachte op brenghen: ende si sullen worden verderft.

26

Hi sloechse als die quade inder siender stat.

27

Ende als mit voersienicheden scheiden si van hem. ende si en wouden al haer weghen niet verstaen:

28

dat si tot hem souden doen comen des maten rope: ende dat hi der armer stemme horen soude:

29

want als hi paeys verleent: wie ist die verdomen mach? Van dier tijt dat hi sijn aensicht berget: wie ist dien sien mach Ende bouen den luden: ende bouen allen menschen.

30

Soe doet hi enen gheueysden man regneren: om des volcs sonden.

31

Ende om dat ic te gode waert hebbe gesproken: so en sal ic di oec niet verbieden.

32

Of ic ghedoelt hebbe soe lere du mi. Of ic quaet ghesproken hebbe: soe en sal icker niet meer toe doen.

33

Sal god die quaetheit van dij heisschen: om dat si die niet en ghenoechde? Want du beghonste te spreken ende niet ic. Ofte weetstu yet beters. so segt.

34

Verstandel mannen spreken mi an: ende die wijse man sal mi horen.

35

Want iob heeft sottelijc ghesproken: ende sine woerden en luden ghene discipline.

36

Vader mijn iob mit woerden gheproeft totten eynde. En verstaetste niet vanden menschen der quaethit:

37

die blasfemi toe doet op sine sonden. Hier en binnen moet hi onder ons worden verplet: ende dan rope gode ten vonnesse mit sijnen woerden.