Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxxiij.

1

HIer om iob so hore mijn woerden: ende merke na al mine redenen.

2

Sich ic heb minen mont ontdaen: mijn tonghe sal spreken binnen minen monde.

3

Mit simpelre harten so sullen mijn woerden wesen: ende mine lippen sullen spreken pure sentencie.

4

Gods gheest heeft mi ghemaect ende des almachtichs herademen maecte mij leuendich.

5

Oftu moechste so antwoerde mi: ende stant ieghen mijn aensichte.

6

Sich god heeft mi oec gemaect also wel als di: ende ic bin oec gheformeert vander seluer aerden.

7

Mer nochtan en vereysde di niet mijn verwonderen: ende mijn spreken en is di niet zwaer.

8

Want du heefte gheseit in mijnen oren: ende ic hebbe ghehoert den luut van dijnen woerden.

9

Ic bin suuer sonder misdaet onbesmet: ende in

[p. *201]

mi en is ghene quaetheit.

10

Om dat hi beclaghinghen in mij vonden heeft: so heeft hi ghewaent dat ic sijn viant bin

11

Hi heeft mijn voeten ghedaen in enen stoc: hi heuet ghewacht al mine paden

12

Hier om ist dit daer du niet in en biste gherectich gheworden. Ic sal di antwoerden: want god meerre is dan die mensche.

13

Du strijts ieghen hem: om dat hi di niet gheanwoert en heeft telken woerde.

14

God sal eenwarf spreken: ende anderwerf en sal hi dat selue niet versegghen.

15

Bi drome in nachts visioene als die slaep opten mensche coemt: ende si slapen op haer bedde.

16

Dan ontdoet hi der mannen oren ende hi leert hem ende wiset hem discipline:

17

om dat hi den mensche keren sal van dat hi ghedaen heeft ende dat hine verlossen sal van houaerden:

18

ende beschermt sine ziele van ghebreke. ende sijn leuen dat hi niet gaen en sal int zwaert.

19

Hi berispet oec mit pinen inden bedde: ende hi doet al sijn beenre verdroghen.

20

Tbroet wort hem onwaert in sijn leuen: ende sijnre zielen spise die hi te voren begheerde.

21

Sijn vleische sallen verteren ende sijn beenre die ghedect waren die sullen bloot worden

22

Sijn ziele is ghenaect den ghebreke: ende sijn leuen den sterfliken dinghen.

23

Op dat ouer hem si een enghel sprekende een van dien ghelijc om te segghen smenschen gherechticheit:

24

soe sal hijs ontfermen ende segghen. Verlosten: dat hij niet neder en dale ten gebreke. Ic heb gevonden daer ic sijns goedertiren in worden sal.

25

Want sijn vleysch is verteert van tormenten: hi kere weder ten daghe sijnre ioncheit.

26

Hi sal gode bidden ende hi sal hem goedertiren worden: ende hi sal sijn aensichte sien in vroechden: ende hi sal den mensche ghelden sine gerechticheit.

27

Hi sal den mensche aensien ende segghen. Ic heb ghesondicht ende waerlic misdaen. ende also ic waert was en heb ic niet ontfaen.

28

Hi heeft sijn ziele verlost dat hi in verderfnisse niet varen en soude: mer dat hi leuende tlicht sien soude.

29

Siet al dit werct god drie waruen an elken mensche:

30

om dat hi haer zielen weder roepen sal van sonden: ende dat hijse verlichten sal inder leuender lichte.

31

Iob verstant ende hore mi: ende zwijch die wile dat ic spreke

32

Mer heefstu yet dattu spreken moechste soe antwoerde mij. Spreec. Want ic wille dattu gerecht schijnste.

33

Mer en heefstu niet so hore mi: swighe ende ic sal di wijsheit leren.