Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxxi

1

IC sette belofte mit. minen oghen: dat ic niet mispeisen en soude van eenre maghet.

2

Want wat dele soude god bouen in mi hebben: ende wat erfachtichede die almachtighe inden hoghen?

3

En is den quaden niet tferlies: ende vore den ghenen die ongherechticheit doen?

4

En merct hi mijn weghen niet: ende en telt hi alle mine screden niet?

5

Of ic in idelheden ghewandelt heb ende hem mine voeten haesten in boesheden:

6

so weghet in een effene waghe: ende god weet mine simpelheit

7

Oft mine ganc hem ghekeert heuet vanden weghe. ende oft mijn oghe mijnre harten veruolghet heeft. ende oft in mine handen smette hanghet:

8

so moet ic sayen ende een ander moet eten: ende mine geslachte moet worden ontwortelt.

9

Ofte mijn herte bedroghen is op een wijf: ende of ic verradenisse sochte vore mijns vrients dore:

10

so moet mijn wijf sijn een anders hoere: ende andere moeten op haer legghen.

11

Want dats

[p. *199]

quaet. ende alte grote sonde:

12

het is vyer vertrende totter verderffenisse: ende doet alle spruyte verdroghen.

13

Ofte ic veronwaert heb ten vonnisse te comen mit minen knecht ende mit minen ioncwiue: als si ieghen mi striden.

14

Want wat sal ic doen als god sal opstaen om mi te domen: als hi vraghen sal wat sal ic hem antwoerden?

15

Ende maecte hi mij oec niet inden buuc die di maecte: ende en formeerde mi niet. een mijnre moeder vroulicheit?

16

Ofte ic den armen ontseide dat si wouden hebben: ende of ic der weduwen oghen beiden dede.

17

Of ic mine brocke alleen at: ende die weese daer of niet en at.

18

Want van mijnre kintsheit so is ontfermicheit mit mi ghewassen: ende vte mijnre moeder buuc soe quam si mit mi vte.

19

Ofte ic die ghene versmade die vore mi leet om dat hi ghene cleet en had: ende den armen sonder mantel.

20

Ofte mi sijn ziden niet ghebenedijt en hebben: om dat hi verwarmet wort vanden vliese mijnre scape.

21

Of ic mijn hant ghegheuen had opten weesen. als ic oec sach dat ic die hoochste was in die poorte:

22

soe moet mijn scouderen vallen van haren lede ende mijn arme moet breken mitten beenre.

23

Want altoes heb ic gode ontsien als die vluede die mi ouerlopen soude: ende ic en mochte sijn last niet ghedraghen.

24

Ofte ic tgout hilt voer mijn vromicheit: ende of ic den ghefineerden goude seide du biste mijn betrouwen.

25

Of ic verblide op mine grote rijcheden: ende dat mijn hant vele vant.

26

Of ic die sonne saech als si scheen ende die mane als si claer op ghinc.

27

ende mijn herte dan verblide int heimelike: ende of ic dan mijn hant custe mit mijnen monde.

28

dat alte grote quaetheit is: ende een verlochenen ieghen den hoochsten god.

29

Of ic verblijt wort om des gheens val die mi hate: ende of ic verblijde dat hem quaet gheuonden hadde.

30

Want ic en gaf mijn kele niet om sondighen: dat ic mi wreken soude mine ziele vlokende.

31

Ofte niet en seiden die mannen van mijnre woninghen: wie sal ons gheuen van sijnen vleische dat wi ghesaet worden.

32

Daer buyten bleef die vreemde niet: mine dore was open den wegheganghere.

33

Ofte ic verbarch als een mensche mine sonden: ende of ic mijn quaetheit hielde in minen bosem.

34

Of ic mij ontsach van eenre groter menichte: ende of mi veruaerde mine naesten veronwaerden: ende ic niet bet en sweech ende ghinc te mijnre dore niet vte.

35

Wie sal mi een helpere gheuen dat die almachtige hore mine begheerte. ende dat hi selue den boec scriue die vonnist:

36

dat icken op mine scoudere draghen mach. ende dat icken omtrent mi vinden moghe als een crone

37

Op elken van minen trappen sal icken lesen: ende ic sallen hem offeren als een prince

38

Oft mine lant ieghen mi roept ende mit haer. hare vore wenen.

39

Ofte hare vruchte ghegeten hebbe sonder ghelt: ende of ic haer lantwinninghen ziele vermoeyt heb:

40

soe moet mij distel voer tarwe wassen: ende voer gherste doorne