Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxx.

1

MEr nv bespotten mi die ionghere sijn van tide: welken vader ic niet en ghewaerdichde te setten mitten honde mijns cudden.

2

Welker crachte van haren handen mi ouer niet was: ende men waende dat si des leuens onwaerdich waren.

3

Si waren ondrachtich mids ghebreke: ende honger die knagheden inder wildernisse verdwinende van vernoy ende keytiuicheden

4

Ende si aten tcruut van wortelen van boemen: ende die wortelen van iuniperen was haer spijse.

5

Ende doe si dese dingen inden valeyen grepen: als si elc vonden so liepen sire toe mit gheropen.

6

Si woenden in die wildernissen van schietenden riuieren: ende in die holen vander aerden of opt lant.

7

In dustanighen dinghen verbliden si: ende si rekenden weeldicheit onderhanden te sijn.

8

Het waren sotten ende onedelre lude kindere: ende sij en scenen niet altemale int lant.

9

Nu bin ic verwandelt in haer spot: ende ic bin mit hem te lachtere geworden.

10

Si veronwaerden mi ende vlien verre van mi ende si en ontsien hem niet mijn aensichte te berispene.

11

Want hij heuet sine

[p. *198]

koker ondaen ende mij ghequelt: ende hi heeft enen breidel in minen mont ghedaen.

12

Ter rechter ziden van oosten so resen haestelike mijn vernoyen. Si kereden mijn voeten om: ende verplettense also mit vlueden in minen weghen.

13

Si hebben mijne weghen ghesceiden. Si spieden na mij ende quamens te bouen: ende niemant en was die mi halpe.

14

Als dore enen ghebroken mure ende openre dore so qnamen si op mi vallende:

15

ende ic keerde hem te mijnen keytiuicheden. Ic bin te nyete worden. Du heefste mine begheerte ondreghen ghelijc den wint: ende mine salicheit is ouerleden als een wolken.

16

Want nv verdroghet in mij seluen mine ziele: ende mi besitten die daghen des vernoys.

17

Snachts wort mine ghebeente dore boert mit pijnen: ende die mij eten en slapen niet.

18

In haer menichte wort mijn cleet verteert: ende si hebben mi begort als mit enen caproen vanden rocke.

19

Ic bin gherekent ghelijc modder: ende ic bin ghelijc worden den voncken ende der asschen

20

Ic roepe te di ende du en ghehoerste mi niet: ic stae ende du en sietste mi niet.

21

Du biste mi verwandelt in enen fellen here: ende inder hartheit dijnre hant soe biste mi ieghen.

22

Du hiefste mi op: ende als ofstu mi opten wint gheset hadste so staecstu mi starckelike om.

23

Ic weet dattu mi der doot leueren sulste: daer allen leuenden huys gheset is.

24

Mer nochtant en sulstu te haer verderffeuisse dijn hant niet wtsteken: ende ist dat sij vallen soe sulstuse verlossen.

25

Wijlen so weende ic opten ghenen die ten vernoye was: ende mijn ziele had conpassie opten armen.

26

Ic onbeide tgoet ende mij is comen tquade: ic ontbeide tlicht ende die donckerheden braken wt.

27

Mijn binnenste ontstaken van hetten sonder enighe ruste: die daghe des vernoys sijn in mi vore comen.

28

Ic ghinc al drouende: sonder toren opstaende. soe riepe ic inder scare.

29

Ic was der draken broeder: ende der struzen gheselle.

30

Mijn huut is swart geworden bouen mi: ende mijn beenre sijn verdroghet van hetten.

31

Mine herpe is verwandelt in ghewene: ende mine organe in gewene der screyende.