Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxiiij

1

VAnden almachtigen en sijn die tiden niet verborghen: mer die hem kenden en weten sijne daghen niet.

2

Andere hebben die palen ouergheset: si roefden die cudden: ende voedense.

3

Si dreuen der weezen ezel wech: ende dreuen wech tenen pande der weduwen osse.

4

Si keerden der armer wech omme: ende si deden tonder die sachtmoedige vanden lande.

5

Andere comen wt te haren werke als wilde ezelen inder wildernisse: ende si waken te hare proeyen ende bereiden haren kinderen broot.

6

Si maeyen den acker die haer niet en is: ende si lesen sgheens wijngaert dien sij tonder ghedaen hebben mit crachte.

7

Sij laten den mensche naect ende nemen hem haer cleder: de welcke ghene ouerdecsel en hebben in couden.

8

die den reghene vanden berghen netten: ende die ne geen decsel en hebben. si omhelsen stene.

9

Si daden crafte ende roefden die wesen: ende si roefden den armen volke.

10

Si brachten coren aren den naecten. ende die sonder cledere ghinghen ende die hongherde.

11

Sij sliepen haer noen slape tusschen haer hoepe: die dorst hebben als si den wijn ghetreden hebben.

12

Si deden die mannen vanden steden suchten: ende der ghewonder zielen sullen ropen: ende god en latet niet onghewroken liden.

13

Si

[p. *194]

waren rebel ieghen tlicht. Si en wisten sine weghen niet: noch si en keerden niet weder doer sijn weghen.

14

Teerster morghenstont staet die manslachtighe op: hi slaet doot den maten ende den armen: mer snachts sal hi sijn als een dief.

15

Eens ouerspeelres oghe wacht die donckerheit ende seit. ghene oghe en sal mi sien: ende hi sal sijn aensichte ouerdecken.

16

Inder donckerheit doergraeft hi die huse also sij des daghes ouer een ghedraghen hadden: ende sij en wisten tlicht niet.

17

Op dat haestelijc die dagheraet riset soe achten sijt die scaduwe der doot: ende aldus wanderen si in donckerheit als inden lichte

18

Die scuym is licht bouen twater. Sijn dele moet vermaledijt sijn inder aerden ende hi en moet niet wandelen doer den wech vanden wijngaerden.

19

Te alter groter hetten moet hi ouerliden vanden snee water: ende sijn sonde totter hellen.

20

Sijn ontfermicheit moet worden vergheten. Sijn sueticheit sijn wormen. Hij en moet niet sijn in ghedencken: mer hi moet vertreden worden als een onvruchtelijc hout

21

Want hi voede een ondrachtighe ende die niet en baert: ende hine dede der weduwen niet wel.

22

Hi trac die starcke ter neder in sine crachte: ende als hi staen sal soe en sal hi sijns leuens niet ghelouen.

23

God gaf hem stat van penitencien: ende hi misbruicte die stat in houaerden. Want sijn oghen sijn in sinen weghen.

24

Si sijn luttel tijts verheuen. ende sine sullen niet gheduren: ende si sullen worden vernedert ghelijc alle dinghen ende worden wech ghedaen: ende si sullen vertreden worden als die top van coren aren.

25

Ende en ist aldus niet wie mach mi berispen dat ic gheloghen hebbe: ende voer gode mijn woerden setten?