Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxi

1

ENde iob antwoerde ende seide.

2

Ic bid v hoert mijne redene: ende doet penitencie.

3

Ontbeit mijns dat ic oec spreken mach: ende oft v guet duuct soe lacht na mine woerden.

4

Is mijn disputacie ieghen enen mensche. dat ic niet wel mit recht mach bedroeft worde?

5

Verstaet mi ende verwondert v: ende legt den vingher onder uwen mont.

6

Ende ic ontsie mi oec als ics ghedencke: ende anxste bestoot mijn vleysche.

7

Waer om so leuen dan die quade: ende sijn verheuen. ende ghestarct mit rijcheden?

8

Haer saet blijft vore hem: een scare van naesten ende van maghen in haren aenscouwen

9

Haer huse sijn seker ende vredelike: ende gods roede en is op hem niet.

10

Haer osse ontfinc drachte ende die drachte en verdarf niet: haer coe calfde ende en wort niet beroeft van hare dracht.

11

Hare cleine kindere comen wt als cudden: ende hare kinderkine verbliden mit spele.

12

Si houden mit tambure ende die cytole: ende si verbliden ten ghelude vander organen.

13

Si leiden in guede haer leuen: ende op een puncte gaen si neder ter hellen.

14

Die gode seiden ganc wech van ons ende wij en willen niet die conste dijnre weghe.

15

Wie is dalmachtighe dat wij hem dienen moeten? Ende wat helptet ons of wi hem bidden?

16

Mer nochtan om dat in hare hant haer guet niet en is: soe moet der quader raet verre van mi sijn.

17

Hoe menichwerue sal der quader licht verblusschet worden: ende dat oueruloeyen sal op hem comen: ende hi sal scheiden die pijne sijnre gramscap

18

Sij sullen wesen als caf voerden aensicht des wints: ende als een spranckel die den wint wech iaghet.

19

God sal sijne kinderen houden haers vaders pijne: ende als hijt ghelden sal so sal hijt weten

20

Sijn oghen sullen sien sijn dootslach ende hi sal van des almachtichs gods toren drincken.

21

Want wat behoert hem toe van sijnen huse na hem? Of tghetal van sijnen maenden wort te midde wege ghecort?

22

Sal yemant gode conste leren die de hoghe vonnist?

23

Dese starf vrome ende starc ende ghesont ende rijc ende salich:

24

sijn inaderen sijn al vol smeers: ende sijn beenre sijn veruerschet mit morghe.

25

Mer een ander sterft in bitterheden van sijnre zielen sonder enich goet:

26

ende nochtan sullen si te gader slapen inden ghemulle: ende de wormen sullense ouerdecken:

27

waerlike ic weet uwe ghepeyse: ende uwe ongherechtighe sentencie ieghen mi.

28

Want ghi segt. Waer is des princen huys: ende waer sijn der quader woninghen?

29

Ondervraghet elken vanden wegheganghers: ende ghi sult bekennen dat hi dat selue weet.

30

Want die quade wort ghehouden ten verloren daghe: ende men sallen brenghen totten daghe der gramscepen.

31

Wie sal vore hem sinen wech berispen: ende dat hi ghedaen heeft wie salt hem ghelden?

32

Hi sal ten graue worden gheleit: ende hi sal waken inden hoop vanden doden.

33

hi was suet der aerden vander hellen vluet: ende hi sal

[p. *192]

na hem trecken elken mensche: ende vore hem sijnre ouertallike vele.

34

Waer om dan so vertroesti mi te vergheefs: alst ghetoeghet is dat uwe antwoerde is ieghen die waerheit?