Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xviij.

1

BAldad van suich antwoerde ende seide.

2

Te wat eynde sulstu dijn woerden werpen? Verstant te voren: ende also sullen wij spreken.

3

Waer om sijn wi gheacht als beesten: ende vuyl gheworden voer di?

4

Wat verliestu dine ziele in dinen toorne Salt lant om dijnen wille ghelaten worden: ende sullen die steenrootsen worden ghedraghen van hare stat?

5

En sal des quaets lichte niet worden gheblussthet: noch sijn vlamme vuers en sal niet lichten?

6

Tlicht sal verdonckeren in sine woninghe: ende tlicht dat bouen hem is sal gheblusschet worden

7

Die voetstap sijnre crachte sullen worden vernauwet ende sinen raet sallen auerecht werpen.

8

Want hi heuet sijne voeten in een nette ghedaen: ende hi wandelt in sijnen smetten.

9

Sijn plante van den voete sal ghehouden worden in een stricke: ende die dorst sal ieghen hem verwarmen.

10

Sijn stricke is in die aerde verborghen: ende sijn valle is opten wech.

11

Van allen liden sullen vrese veruaren: ende sullen sijn voeten bewinden

12

Sijn vromicheit sal worden verduwet mit hongher: ende armoede moet sijn ribben vermagheren.

13

Si moet verteren die scoonheit sijnre huut: ende deerste gheboren doot moet sijn arme verteren.

14

Sijn betrouwen moet ghestoten worden wt sijnre woninghe: ende verderuenisse moet op hem treden als enen coninc.

15

Des gheens ghesellen die niet en is moeten wonen in sijnre woninghe: in sine woninghe moet sulfer worden ghestroeyt.

16

Sine wortelen moeten nederwaert worden verdroghet: mer bouen moet sijn oext worden vertreden.

17

Sine ghedencken moet veruaren vanden lande: ende sijn name en moet niet worden gheeert inden straten

18

Hi moeten wtsteken vanden lichte in die donckerheden: ende hi moeten ouer

[p. *189]

draghen vter werelt.

19

Sijn saet noch sijn gheslachte en sal niet wesen van sijnen volke: noch ghene van hem ouer blijuen in sijnen lantscepen.

20

In sijnen daghen sulle die achterste ontsien: ende anxte sal die eerste beuaen.

21

Dit sijn des quaets woninghen: ende sijn des gheens stat die gode niet en kent.